Lode Backx
Lode Backx (Borgerhout, 21 september 1922 - Wilrijk, 13 mei 2010) was een Belgisch pianovirtuoos en muziekpedagoog.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Lode Backx studeerde aan het Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium van Antwerpen onder leiding van onder meer Marinus De Jong. In 1942 behaalde hij het hoger diploma en nadien volgde hij nog lessen bij Robert Van Tomme.
In 1943 won hij de Nationale Muziekwedstrijd in Brussel en in 1946 de tweede prijs op het eerste internationale pianoconcours van Genève. De jury ging in ruzie uit elkaar, omdat sommigen de eerste prijs aan Backx wilden toekennen. Hij trad vervolgens op in Engeland, onder meer in de Royal Albert Hall, met het London Philharmonic Orchestra onder leiding van sir Basil Cameron.
Hij ging zich nog verder vervolmaken bij Paul Roës (Parijs), Edwin Fischer (Luzern) en Eduardo del Pueyo (Brussel). Hij kreeg naam als uitstekend vertolker van composities van Claude Debussy.
Hij werd een veel gevraagd vertolker voor concerten, recitals en kamermuziekuitvoeringen, in België, Nederland, Engeland, Frankrijk, Duitsland, Zwitserland en Italië. Hij concerteerde er met grote orkesten, onder de leiding van bekende dirigenten zoals Charles Münch, Roberto Benzi, Jean Martinon, Arthur Fiedler en Franz André. Geruime tijd vormde hij een pianoduo met Frédéric Gevers en vervolgens met Monica Druyts.
Hij trad ook veel op in de radio en voor televisie, in België, Nederland, Duitsland, Frankrijk en Engeland.
Daarnaast was hij pianoleraar aan het Koninklijk Vlaams Muziekconcervatorium van Antwerpen, aan verschillende muziekacademies en aan de Muziekkapel Koningin Elisabeth in Argenteuil. Een van zijn bekendste leerlingen was Jozef De Beenhouwer.