Maxime Cressy

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Maxime Cressy
Maxime Cressy
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Geboorteplaats Parijs, Frankrijk
Geboortedatum 8 mei 1997
Lengte 178 cm
Gewicht 73 kg
Profdebuut 2019
Slaghand Rechts
Totaal prijzengeld 1.970.610 US dollar
Coach Robby Ginepri
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 38–37
Titels 1
Hoogste positie 31e (8 augustus 2022)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 4e ronde (2022)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2022, 2023)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2022)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2020, 2021)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 12–12
Titels 1
Hoogste positie 64e (8 mei 2023)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (2022)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2022)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (2023)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2019, 2023)
Gemengd dubbelspel
Grandslamresultaten
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2019)
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Maxime Cressy (Parijs, 8 mei 1997) is een Amerikaans-Frans tennisser.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Cressy kwam van 2016 tot 2018 uit voor Frankrijk en vanaf 2018 voor de Verenigde Staten. Van 2015 tot 2019 speelde hij collegetennis voor Universiteit van Californië - Los Angeles. In 2019 maakte hij zijn profdebuut, hij won dat jaar één challenger in het enkelspel en twee in het dubbelspel. Hij kreeg ook in het dubbelspel een wildcard voor de US Open maar geraakte niet voorbij de eerste ronde. In 2020 kreeg hij een wildcard in het enkelspel, hij bereikte de tweede ronde maar verloor daarin van Stéfanos Tsitsipás. Hij won in 2020 een tweede challenger in het enkelspel.

In 2021 nam hij deel aan de Australian Open en de US Open in het enkelspel, tweemaal werd de tweede ronde bereikt. In 2022 volgde de grote doorbraak, hij haalde driemaal een finale in een ATP-toernooi en wist daarvan eenmaal te winnen op de ATP-toernooi van Newport tegen Aleksandr Boeblik. Zijn beste resultaat op een Grandslam was een vierde ronde in het enkelspel op de Australian Open en een derde ronde op Roland Garros in het dubbelspel.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
ATP Finals
ATP Tour Masters 1000
ATP Tour 500
ATP Tour 250

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
gewonnen finales herenenkelspel
1. 17 juli 2022 Vlag van Verenigde Staten ATP Newport Gras Vlag van Kazachstan Aleksandr Boeblik 2-6, 6-3, 7-6 details
verloren finales herenenkelspel
1. 9 januari 2022 Vlag van Australië ATP Melbourne Hardcourt Vlag van Spanje Rafael Nadal 6-7, 3-6 details
2. 25 juni 2022 Vlag van Verenigd Koninkrijk ATP Eastbourne Gras Vlag van Verenigde Staten Taylor Fritz 2-6, 7-6, 6-7 details
3. 12 februari 2023 Vlag van Frankrijk ATP Montpellier Hardcourt (i) Vlag van Italië Jannik Sinner 6-7(3), 3-6 details
gewonnen challengers
1. 3 februari 2019 Vlag van Verenigde Staten Cleveland Hardcourt (i) Vlag van Denemarken Mikael Torpegaard 6-7, 7-6, 6-3
2. 23 februari 2020 Vlag van Canada Drummondville Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Arthur Rinderknech 6-7, 6-4, 6-4
3. 5 december 2021 Vlag van Italië Forlì Hardcourt (i) Vlag van Duitsland Matthias Bachinger 6-4, 6-2
4. 17 september 2023 Vlag van Frankrijk Rennes Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Benjamin Bonzi 6-3, 2-0, opgave

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstander in finale Score Details
gewonnen finales herendubbelspel
1. 4 maart 2023 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten ATP Dubai Hardcourt Vlag van Frankrijk Fabrice Martin Vlag van Verenigd Koninkrijk Lloyd Glasspool
Vlag van Finland Harri Heliövaara
7-6(2), 6-4 details
verloren finales herendubbelspel
1. 12 februari 2023 Vlag van Frankrijk ATP Montpellier Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Albano Olivetti Vlag van Nederland Robin Haase
Vlag van Nederland Matwé Middelkoop
6-7(4), 6-4, [6-10] details
gewonnen challengers
1. 13 januari 2019 Vlag van Verenigde Staten Columbus Hardcourt (i) Vlag van Portugal Bernardo Saraiva Vlag van Verenigde Staten Robert Galloway
Vlag van Verenigde Staten Nathaniel Lammons
7-5, 7-6
2. 27 oktober 2019 Vlag van Duitsland Hamburg Hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten James Cerretani Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Skupski
Vlag van Australië John-Patrick Smith
6-4, 6-4

Resultaten grote toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2020 2021 2022 2023
Grandslamtoernooien
Australian Open 2R 4R 2R
Roland Garros 1R 1R
Wimbledon g.t. 2R 1R
US Open 2R 2R 1R
Statistieken
titels per jaar 0 0 1 0
eindejaarsranking 168 122 34

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2019 2020 2021 2022 2023
Grandslamtoernooien
Australian Open 1R
Roland Garros 3R
Wimbledon 1R 1R
US Open 1R 1R
Statistieken
titels per jaar 0 0 0 0 1
eindejaarsranking 186 224 570 -

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Maxime Cressy.