Neohibolites

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Neohibolites
Status: Uitgestorven, als fossiel bekend
Fossiel voorkomen: Krijt
Neohibolites
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dierenrijk)
Onderrijk:Metazoa
Stam:Mollusca (Weekdieren)
Klasse:Cephalopoda (Koppotigen)
Orde:Belemnitida (Belemnieten)
Familie:Hibolithidae
Geslacht
Neohibolites
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Neohibolites[1] is een geslacht van uitgestorven mollusken, dat leefde tijdens het Krijt.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Deze belemniet had een slank, spoelvormig rostrum (een inwendig gelegen sigaarvormige structuur van voornamelijk radiair gelaagd calciet), een diepe, afgeronde alveole (conische holte in rostrum) en aan de voorzijde een ventrale groeve. Het proöstracum was de tongvormige voortzetting aan de bovenzijde van het phragmocoon, het gekamerde gedeelte van de schelp, dat door septa in kamers was ingedeeld en waar de sipho doorheen liep. Het phragmocoon paste in de alveole van het rostrum. De normale lengte van de schelp bedroeg ongeveer drieëntwintig centimeter.

Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]

Dit geslacht bewoonde warme zeeën in de neritische zone en voedde zich met kleine prooidieren.