Principedwergooruil
| Principedwergooruil IUCN-status: Kritiek[1] (2023) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Foto's van Otus bikegila | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Otus bikegila Melo et al., 2022[2] | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Principedwergooruil op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De principedwergooruil (Otus bikegila) is een vogelsoort uit de familie van de strigidae (uilen). Deze uil werd in 2022 door de Portugese bioloog Martim Melo (en anderen) beschreven. Het is een endemische vogelsoort van het eiland Principe, een eiland van Sao Tomé en Principe. De wetenschappelijke naam is een eerbetoon aan boswachter Ceciliano do Bom Jesus die de uil op 29 mei 2017 ontdekte, zijn bijnaam is "Bikegila".[2]
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De roep klinkt als een herhaald "tuu", vergelijkbaar met het geluid van bepaalde insecten.[3] De vogels beginnen te roepen zodra het donker wordt.
Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]
Deze soort is endemisch op het eiland Principe (Sao Tomé en Principe) en komt alleen voor in de ongerepte bossen van het onbewoonde deel van het eiland.[3]
Status[bewerken | brontekst bewerken]
De principedwergooruil heeft een zeer klein verspreidingsgebied. De onderzoekers hebben aan de IUCN gevraagd om de soort als "ernstig bedreigd" te classificeren.[3]
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|