Overleg:Polyethyleentereftalaat

Polyeth(yl)eentereftalaat

Ik heb altijd begrepen dat "polyethyleen", "polypropyleen", etc. verouderde benamingen waren voor polyetheen, polypropeen, etc. De titelkeuze in Wikipedia lijkt dit te bevestigen.

Maar waarom heet dit artikel dan Polyethyleentereftalaat? Is dat niet inconsequent?

HHahn (overleg) 29 sep 2010 15:38 (CEST)

Nee, deze -yleen-uitgang wordt in de naamgeving voor polymeren gebruikt. Polyetheenteraftalaat suggereert dat de dubbele binding ook wordt herhaald, en dat is niet het geval. Er is dus een verschil tussen de verouderde naamgeving met gebruik van ethyl- en de polymeernaamgeving van ethyleen.

Jimvm (overleg) 25 okt 2012 18:31 (CEST)

(inspringing toegevoegd)

Beste Jimvm, bedankt voor de moeite, maar het spijt me te moeten zeggen dat ik van uw antwoordt vrijwel niets snap! En ik dacht dat ik als fysicus toch echte wel enige basiskennis had van scheikunde.

Naar mijn niet al te bescheiden mening worden de namen met -yl- erin vooral in de kunststofindustrie gebruikt, en wel onder invloed van het Engels. In het Engels hebben ze het ook vaak over ethylene, propylene, e.d. in plaats van de bij mijn weten internationaal gestandaardiseerde vorm zonder -yl erin.

» HHahn (overleg) 3 nov 2012 17:20 (CET)

De uitgang -yleen voor bijvoorbeeld ethyleen (ipv het correcte etheen) is een oude nomenclatuur, maar vindt in de Angelsaksische literatuur wel nog zekere ingang (men spreekt daar veel vaker over ethylene dan over ethene). In de polymeernomenclatuur neemt men het over het algemeen wat minder nauw met nomenclatuurregels, voornamelijk als het dan om courante polymeerproducten gaat. Daarom staat PE bekend als polyethyleen, eerder dan polyetheen (de titelkeuze hier is niet consequent inderdaad), hoewel deze laatste naam correcter is. Ook dit is iets wat wij overnemen uit de Angelsaksische literatuur (bv. polybutyleentereftalaat ipv polybuteentereftalaat). Ik kan overigens wel dit document aanbevelen ivm de nomenclatuur van polymeren. - C (o) 3 nov 2012 17:53 (CET)

Bedankt, Capaccio: u bevestigt hier in feite mijn vermoeden.

Overigens heb ik de indruk dat het vooral de industrie is (zeker hier in Europa, maar vermoedelijk ook in de VS) die aan de klassieke benamingen vasthouden. In de farmacie zie je iets dergelijks. Ook daar worden vaak ouderwetse nomenclatuurgewoontes aangehouden (zoals carbasalaat calcium, i.p.v. calciumcarbasalaat).

In het door Capaccio aangehaalde document lees ik in de appendix (pag. 17 van de PDF, = pag. 107 van het gehele rapport):

The Commission recognized that a number of common polymers have semisystematic or trivial names that are well established by usage; it is not intended that they be immediately supplanted by the structure-based names. Nevertheless, it is hoped that for scientific communication the use of semisystematic or trivial names for polymers will be kept to a minimum. For the following idealized structural representations, the semisystematic or trivial names given are approved for use in scientific work; the corresponding structure-based names are given as alternative names. Equivalent names for close analogues of these polymers (e.g. other alkyl ester analogues of poly(methyl acrylate)) are also acceptable. Where the semisystematic name is an obvious source-based name, the polymer referred to is that derived from the indicated source.

Ik begrijp hieruit dat "polypropylene" als "semisystematic or trivial name" wordt beschouwd, en dat het formele "polypropene" de voorkeur heeft.

Ik ben, eerlijk gezegd, van mening dat we ons hier aan de formele benamingen moeten houden. Een encyclopedie heeft in wezen een educatieve functie en moet dus het goede voorbeeld geven. En dit geldt uiteraard voor alle soortgelijke gevallen, zoals polyethyleen (=> polyetheen; deze klopt al)), polyethyleentereftalaat => polyetheentereftalaat, polybutyleentereftalaat => polybuteentereftalaat, en (mogelijk vele?) andere. Uiteraard kunnen (of moeten!) de "-yl-"namen redirects worden naar de juiste namen.

Ik ben best bereid een rename-operatie voor te stellen, maar een zoekactie-met-jokertekens ("*yleen") geeft 196 hits, waarvan de meeste me niets zeggen (zijn dat überhauot polymeren?). Het lijkt me dus beter als een chemicus dit aanpakt.

» HHahn (overleg) 4 nov 2012 17:47 (CET)

Aanvulling: Ik zie nu trouwens dat Caseman op 14 april 2006 deze wizjiging reeds heeft doorgevoerd, maar dat deze op 13 mei 2009 coor Capaccio(!) is teruggedraaid. Nou snap ik er niets meer van...! » HHahn (overleg) 4 nov 2012 17:53 (CET)

Beste HHahn, dat lijkt me een goed voorstel, uniformisatie is immers een niet-onbelangrijk gedeelte van zo'n hernoemingsoperatie. Ik denk dat het wel handig is om bots mede in te schakelen, maar ik wil gerust een deel van de taak ook op mij nemen. Wat betreft die aangehaalde hernoemingen betreffende Polyethyleentereftalaat, laat ons zeggen dat alle edits die ik voor september 2009 (voor de start van mijn opleiding als chemicus) heb gedaan op vlak van chemie, voor verbetering vatbaar is. Ik loop regelmatig artikelen van mijn hand uit die periode na en kom soms gruwelijke fouten tegen. Vriendelijke groet, C (o) 4 nov 2012 21:37 (CET)

Melt to resin (MTR)

Naar aanleiding van een recente wijziging op dit artikel heb ik twee vragen:

• Klopt het dat MTR een veel gebruikte techniek is, en/of is het een bedrijfsspecifiek proces en in dat geval mogelijk te zien als reclame (zie overleg alhier
• Wat wordt bedoeld met de laatste zin? Dit PET proces is in een stap, en alleen het gebruik van een annealling reactor om AA (aceetaldehyde) te verwijderen in een nabehandelingsstap. Ik kan er niets van maken, maar misschien iemand die meer in het onderwerp zit wel.

Deze twee punten hebben voor mij net de balans doen omslaan. Ik heb de tekst over MTR even verwijderd.

Groet, Frank Geerlings (overleg) 27 sep 2012 01:01 (CEST)

TPA en kristalliniteit

Ik heb 2 vragen/opmerkingen over dit artikel

1) er staat te lezen: "Pet zou gevormd kunnen worden door een polycondensatiereactie van tereftaalzuur (1,4-benzeendicarbonzuur / ook wel PTA) en glycol (1,2-ethaandiol). Technisch is dat niet aantrekkelijk, omdat tereftaalzuur in veel oplosmiddelen zeer slecht oplosbaar is."

Ik heb echter iets anders gelezen en daarin staat dat TPA (terephalic acid of tereftaalzuur)wel veel gebruikt wordt. Zeer pure TPA kan bekomen worden met als gevolg weinig bijproducten en is daardoor meer economisch dan DMT en bijgevolg meer gebruikt, voor grootschalige vezel productie.

2)er staat te lezen: "In principe is pet altijd semi-kristallijn. petflessen zijn bijvoorbeeld kristallijn. De kristalliniteit is echter te beïnvloeden door de afkoelsnelheid te veranderen. Het kristalliseren kan worden tegengegaan door zeer snel af te koelen vanuit de vloeibare toestand naar een temperatuur onder de glastemperatuur."

Dit is puur een vraag: maar is dit werkelijk altijd zo? Ik heb ook al van amorfe PET gehoord. Ik ben ook helemaal niet overtuigd van deze laatste zin over de afkoelsnelheid, er zal steeds een beetje kristallinisatie optreden, nee?

Recycleerbaar

De correcte vervoeging van recyclen is recyclebaar, niet recycleerbaar. Dat laatste wordt veel in Belgie gebruikt zag ik. Maar op [Taaladvies.net] staat toch echte recyclebaar. Ik heb deze wijziging al eerder doorgevoerd, maar hij is toen teruggedraaid.

Externe links aangepast

Hallo medebewerkers,

Ik heb zojuist 1 externe link(s) gewijzigd op Polyethyleentereftalaat. Neem even een moment om mijn bewerking te beoordelen. Als u nog vragen heeft of u de bot bepaalde links of pagina's wilt laten negeren, raadpleeg dan deze eenvoudige FaQ voor meer informatie. Ik heb de volgende wijzigingen aangebracht:

• Archief https://web.archive.org/web/20050519022132/http://staff.science.uva.nl/~dcslob/lesbrieven/Abdelghani/pet.htm toegevoegd aan http://staff.science.uva.nl/~dcslob/lesbrieven/Abdelghani/pet.htm

Zie de FAQ voor problemen met de bot of met het oplossen van URLs.

Groet.—InternetArchiveBot (Fouten melden) 3 okt 2018 13:50 (CEST)