Papyrus 107

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Papyrus 107
Papyrus 107, verso
Naam Oxyrhynchus Papyri
Symbool 107
Bijbeltekst Joh. 17:1-2; 11
Datering AD 250.
Taal Grieks
Vindplaats Oxyrhynchus Egypte
Huidige locatie Sackler Library, Oxford (Verenigd Koninkrijk)
Publicatie W. E. H. Cockle, OP LXV (1997), pp. 14-16
Grootte 13 x 8.8 cm
Teksttype Alexandrijnse tekst
Categorie (nog niet ingedeeld; I?)
Aantekening stemt overeen met de Codex Washingtonianus
Papyrus 107

Papyrus 107 (volgens de nummering van Gregory-Aland) of , of P.Oxy. 4446, is een fragment van een oud Grieks afschrift van het Nieuwe Testament op papyrus. Het bevat het Evangelie volgens Johannes 17: 1-2; 11; fragmenten. Op grond van schrifttype wordt een ontstaan vroeg in de 3e eeuw aangenomen.[1] Het wordt bewaard in de Papyrologie afdeling van de Sackler Library in Oxford Verenigd Koninkrijk.

Tekst[bewerken | brontekst bewerken]

De Griekse tekst van de codex vertegenwoordigt de Alexandrijnse tekst. Het is verwant aan de Codex Washingtonianus.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Noten[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Philip W. Comfort, Encountering the Manuscripts. An Introduction to New Testament Paleography & Textual Criticism, Nashville, Tennessee: Broadman & Holman Publishers, 2005, p. 76.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • W. E. H. Cockle, The Oxyrhynchus Papyri LXV (London: 1998), pp. 14–16.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Officiële registratie[bewerken | brontekst bewerken]