Papyrus 66

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Papyrus 66
Joh 7,52-8,16
Naam P. Bodmer II
Symbool
Bijbeltekst Johannes Evangelie
Datering Circa 200 AD (Martin),100-150 AD (Hunger)
Taal Grieks
Vindplaats Pabau, bij Dishna, Egypte.
Huidige locatie Cologny, Zwitserland, Bibliotheca Bodmeriana
Publicatie 1954
Grootte 14,2 x 16,2 cm; 39 folio's; 176 bladz
Teksttype proto-Alexandrijns; vrije tekst
Categorie I
Soort schrift minstens twee correctors
Aantekening Joh 7:53-8:11 ontbreekt.

Papyrus 66 () (Papyrus Bodmer II) is een bijna complete codex (boek) van het Evangelie volgens Johannes, en maakt deel uit van de verzameling die wordt aangeduid met Bodmer Papyri.

Herkomst van de Bodmer papyri[bewerken | brontekst bewerken]

De Bodmer Papyri zijn in 1952 gevonden in Pabau bij Dishna, Egypte, het eeuwenoude hoofdkwartier van de Pachomiaanse monnikenorde; de plek van ontdekking is niet ver van Nag Hammadi. De handschriften werden stiekem verzameld door een Cyprioot, Phokio Tano uit Caïro, en vervolgens met succes naar Zwitserland gesmokkeld.[1] Daar werden ze gekocht door Martin Bodmer (1899-1971). Vanaf 1954 werd de serie Papyrus Bodmer uitgegeven, met voetnoten, inleiding en Franse vertaling. De verzameling bevat naast evangeliën ook klassieke (Homerus) en apocriefe teksten.

Inhoud en datering[bewerken | brontekst bewerken]

Papyrus 66 (Bodmer II) bevat Johannes 1:1-6:11, 6:35b-14:26, 29-30; 15:2-26; 16:2-4, 6-7; 16:10-20:20, 22-23; 20:25-21:9, 12, 17. Het is een van de oudste bekende handschriften van het Nieuwe Testament; het is geschreven in het midden van de 2e eeuw.[2]

Een van de interessante eigenschappen van Papyrus 66 is het ontbreken van het gedeelte over de vrouw die op overspel betrapt was (7:53-8:11).[3] Dit maakt Papyrus 66 tot de vroegste getuige voor de stelling dat dit verhaal waarschijnlijk niet tot het oorspronkelijke Evangelie volgens Johannes heeft behoord. Het manuscript gebruikt consequent de afkortingen van de Namen van God en van Jezus (Nomina sacra).

Bewaarplaats en beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Papyrus 66 wordt bewaard in Cologny, even buiten Genève, Zwitserland: Bibliotheca Bodmeriana. Papyrus 66 bevat 39 folios (78 bladen, 156 bladzijden), de bladen zijn 14.2 cm x 16.2 cm groot en bevatten ruwweg 15-25 regels per bladzijde.

Afgaande op recente onderzoeken die gedaan zin door de papyrusdeskundige Karyn Berner[4] en Philip Comfort,[5] is het onmiskenbaar dat er drie personen aan P66 gewerkt hebben: de oorspronkelijke, professionele schrijver, een doorlopende corrector en een toegevoegde corrector.

Een afschrift van elke bladzijde van P66 vindt men in het boek dat genoemd wordt in noot 3, bladzijde 388-486.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Noten[bewerken | brontekst bewerken]

  1. A. H. M. Kessels and P. W. Van Der Horst, "The Vision of Dorotheus (Pap. Bodmer 29): Edited with Introduction, Translation and Notes", Vigiliae Christianae 41.4 (december 1987), pp. 313-359, p 313.
  2. Herbert Hunger. Zur Datierung des Papyrus Bodmer II (P66) (1960)
  3. Philip Comfort and David Barett. Text of the Earliest New Testament Greek manuscripts page 376 (1999)
  4. Karyn Berner. Papyrus Bodmer II, P66: A re-evaluation of the Correctors and corrections (1993)
  5. Philip Comfort. The Scribe as Interpreter: A new Look at New Testament Textual Criticism according to Reader-Reception Theory (1996)

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Papyrus 66 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.