Peppe Femling

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Peppe Femling
Peppe Femling in 2024
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 24 maart 1992
Geboorteplaats Gävle
Nationaliteit Vlag van Zweden Zweden
Lengte 1,82 m
Gewicht 75 kg
Sportieve informatie
Discipline biatlon
Club Piteå skidskytteklubb
Olympische Spelen 2018
Medailleoverzicht
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Sport

Peppe Femling (Gävle, 24 maart 1992) is een Zweeds voormalig biatleet. Hij vertegenwoordigde zijn land op de Olympische Winterspelen 2018 in Pyeongchang en de Olympische Winterspelen 2022 in Peking. Hij werd in 2018 Olympisch kampioen in de 4×7,5 km estafette met het Zweedse team.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Op 1 maart 2014 maakte Femling zijn debuut in de wereldbeker met een 89ste plaats in de 10 km sprint in Oberhof. In het seizoen 2014/2015 zijn eerste punten in de wereldbeker met een 21ste plaats in de 20 km individueel in Oslo-Holmenkollen dat seizoen nam hij ook voor het eerst deel aan de wereldkampioenschappen in Kontiolahti. Waar hij als beste resultaat een 16de plaats in de gemengde estafette samen met Elisabeth Hoegberg, Mona Brorsson en Fredrik Lindström.

Femling behaalde zijn grootste succes met het winnen van de olympische gouden medaille, samen met Jesper Nelin, Sebastian Samuelsson en Fredrik Lindström tijdens de Olympische Winterspelen 2018 in het Zuid-Koreaanse Pyeongchang. In het seizoen 2018/2019 behaalde Femling zijn eerste wereldbekerzege samen met Martin Ponsiluoma, Torstein Stenersen en Sebastian Samuelsson in de 4×7,5 km estafette van Hochfilzen. Op de Wereldkampioenschappen biatlon 2021 in Pokljuka pakte Femling samen met Jesper Nelin, Martin Ponsiluoma en Sebastian Samuelsson zilver in de estafette.

In 2022 nam Femling voor een tweede maal deel aan de Olympische Winterspelen, hij behaalde met een 5de plaats in de estafette met Nelin, Ponsiluoma en Samuelsson een 5de plaats in de estafette. Het volgende jaar won datzelfde viertal brons op de 4×7,5 km estafette op de Wereldkampioenschappen biatlon.

Belangrijkste resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Olympische Winterspelen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Onderdeel
Individueel Sprint Achtervolging Massastart Estafette Gemengde estafette
2018 Vlag van Zuid-Korea Pyeongchang 32e 42e Goud
2022 Vlag van China Peking 40e 64e 5e

Wereldkampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Onderdeel
Individueel Sprint Achtervolging Massastart Estafette Gemengde estafette Single gemengde
estafette
2015 Vlag van Finland Kontiolahti 62e 78e 18e 16e
2016 Vlag van Noorwegen Oslo 37e 7e
2017 Vlag van Oostenrijk Hochfilzen
2019 Vlag van Zweden Östersund 67e 86e
2020 Vlag van Italië Rasen-Antholz 17e 20e 16e 22e 10e
2021 Vlag van Slovenië Pokljuka 15e 30e 36e 26e Zilver
2023 Vlag van Duitsland Oberhof 79e 27e 25e 30e Brons

Wereldkampioenschappen junioren[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Onderdeel
Individueel Sprint Achtervolging Estafette
2012 Vlag van Finland Kontiolahti 70e 35e 43e 12e
2013 Vlag van Oostenrijk Obertilliach 82e

Wereldbeker[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklasseringen
Seizoen Algemeen Individueel Sprint Achtervolging Massastart
2013/2014
2014/2015 75e 42e
2015/2016 102e 62e
2016/2017 83e 48e
2017/2018
2018/2019 67e 33e 81e
2019/2020 46e 36e 53e 38e 42e
2020/2021 38e 39e 34e 42e 43e
2021/2022 47e 51e 37e
2022/2023 45e 38e 53e 43e
Wereldbekerzeges
Nr. Datum Plaats Onderdeel
Estafette
1. 16 december 2018 Vlag van Oostenrijk Hochfilzen 4×7,5 km estafette
2. 13 december 2020 Vlag van Oostenrijk Hochfilzen 4×7,5 km estafette

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]