Brandplekbundelzwam

Brandplekbundelzwam
	Brandplekbundelzwam
	Taxonomische indeling
Rijk:	Fungi (Schimmels)
Stam:	Basidiomycota (Steeltjeszwam)
Klasse:	Agaricomycetes
Onderklasse:	Agaricomycetidae
Orde:	Agaricales (Plaatjeszwam)
Familie:	Strophariaceae
Geslacht:	Pholiota
	Soort
	Pholiota carbonaria; (Fr.) Singer (1951)
	Synoniemen
	Pholiota highlandensis
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Portaal	Biologie ; Schimmels

De brandplekbundelzwam (Pholiota carbonaria) is een schimmel behorend tot de familie Strophariaceae. Deze grondbewoner leeft saprotroof op dood, verbrand hout. Meestal bij coniferen en struikheide (Calluna).^[2] Vruchtlichamen verschijnen van april tot november

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Hoed

De hoed heeft een diameter van 1,5 tot 5 cm. Bij jonge exemplaren is het halfbolvormig en bij oudere exemplaren is het plat met een ondiep concaaf midden of met een lichte umbo. Het hoedoppervlak is kaal, olijfgeel, oranje tot vleesbruin of roodachtig. Bij droog weer is het droog en zijdeachtig en bij nat weer glad en glanzend.

Lamellen

De lamellen zijn aanvankelijk romig, later vies geelachtig en ten slotte grijs-kaneel.

Steel

De steel heeft een lengte van 2 tot 5 cm en een dikte van 1,5 tot 4 mm. De vorm is cilindrisch, hard en veerkrachtig, aanvankelijk vol, later leeg van binnen. Het oppervlak is lichtgeel met gele of geelbruine schubben en fibrillen. Bij jonge exemplaren is er een ringvormige zone, waarboven de steel witachtig gepoederd is.

Vlees

Het vlees is witachtig en dun. De paddenstoel heeft een licht bittere smaak.

Sporenprint

De sporenprint is bruin.

Microscopische kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De sporen zijn ongeveer elliptisch, glad, lichtbruin van kleur en meten 6–8 × 4–4,5 μm. De pleurocystidia zijn spoelvormig, dunwandig, bruin onder invloed van KOH en meten 70 × 15 μm. Caulocystidia zijn ook spoelvormig en meten 90 × 15 μm. De hyfen hebben gespen.