Qatar Masters 2011

Koppelingen toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Qatar Master 2011)
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.
Qatar Masters 2011
Plaats Doha, Vlag van Qatar Qatar
Oprichting 1998
Golfbaan Doha Golf Club
Par 72
Lengte 6800 m
Tour(s) Europese PGA Tour 2011
Datum 3-6 februari 2011
Winnaar Vlag van Denemarken Thomas Bjørn
Portaal  Portaalicoon   Golf

De Qatar Masters 2011 - officieel het Commercialbank Qatar Masters presented by Dolphin Energy 2011 - was een golftoernooi, dat liep van 3 tot en met 6 februari 2011 en werd gespeeld op de Doha Golf Club in Doha. Het toernooi maakte deel uit van de Europese PGA Tour 2011. Het totale prijzengeld bedroeg € 1.835.034.

Titelverdediger was Robert Karlsson die vorig jaar, in 2011, het toernooi won met 15 slagen onder par.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

Ronde 1[bewerken | brontekst bewerken]

De shamal, de beruchte woestijnwind, woei met windkracht 6. Het bleek moeilijk om birdies te maken, en alle spelers hebben minstens twee bogeys gemaakt. Robert-Jan Derksen maakte drie birdies en eindigde op +2. Alleen Retief Goosen, Thomas Aiken en Robert Karlsson maakten vijf birdies, en alleen de jarige Goosen eindigde op -3. Slecht negen spelers hebben onder par gescoord.

Ronde 2[bewerken | brontekst bewerken]

Markus Brier, leider na R.2

In de ochtendronde scoorde Rolf Muntz scoorde +4 en Maarten Lafeber weer +6. Nicolas Colsaerts maakte een goede ronde maar had gisteren een moeilijk herstelbare score gemaakt. Alleen Derksen had een goede kans zich voor het weekend te kwalificeren. Na bogeys op hole 13 en 15 mocht hij geen slag meer verliezen. Hij maakte nog een birdie op hole 18 en eindigde op de 47ste plaats. Floris de Vries moest met twee birdies eindigen, maar maakte een bogey op 17, waarna zijn kans verkeken was.

In ronde 2 hebben 56 spelers onder par gespeeld, de beste score was -7 van Thomas Bjørn. Felipe Aguilar maakte -6 en steeg daardoor van de 84ste naar de 13de plaats. De 42-jarige Oostenrijker Markus Brier maakte een bogey-loze ronde van -6 en ging aan de leiding.

Ronde 3[bewerken | brontekst bewerken]

Er werd weer om half 7 gestart, dat is half 5 MET.
Derksen maakte -1 en verbeterde zijn positie niet. De kopgroep is bij elkaar gebleven, Thomas Bjørn eindigde met drie birdies en nam de leiding over, Brier staat nu op de tweede plaats.

Ronde 4[bewerken | brontekst bewerken]

Er is besloten om de laatste ronde in groepen van drie te spelen, dan kan de prijsuitreiking een uur vervroegd worden. Derksen heeft -3 gemaakt en is ruim 20 plaatsen gestegen.
Op de eerste negen holes is bij de laatste partij wat veranderd. Brier heeft drie slagen verloren en Karlsson twee, terwijl Bjørn par speelde, op -11 bleef staan en met drie slagen voorsprong aan de leiding stond. David Howell maakte op dat moment op hole 12 zijn vierde birdie en kwam op de 2de plaats bij Alvaro Quiros, beiden met een totaal van -8. Pas op hole 15 maakte Bjørn zijn eerste birdie, en op hole 16 weer. Met nog twee holes te spelen en drie slagen voorsprong op Quiros was hij verzekerd van zijn overwinning. Toch eindigde hij met een extra birdie.

Naam R1 Stand R2 Totaal Stand R3 Totaal Stand R4 Totaal Stand
Vlag van Denemarken Thomas Bjørn 74
+2
T34
 65 -7
-5
T3
 66
-6
-11
 1 69
-3
-14
 1
Vlag van Spanje Alvaro Quiros 75
+3
T52
 69
-3
par
T31
 66
-6
-6
T5
 68
-4
-10
2
Vlag van Spanje Rafael Cabrera Bello 77
+5
T74
 68
-4
+1
T38
 66
-6
-5
T7
 68
-4
-9
T3
Vlag van Oostenrijk Markus Brier 71
-1
T6
 66
-6
-7
 1 69
-3
-10
2
 73
+1
-9
T3
Vlag van Engeland David Howell 75
+3
T52
 69
-3
par
T31
 68
-4
-4
T11
 68
-4
-8
5
Vlag van Zweden Robert Karlsson 70
-2
T2
 69
-3
-5
T3
 69
-3
-8
3
 74
+2
-6
T6
Vlag van Zuid-Afrika Thomas Aiken 71
-1
T6
 69
-3
-4
T6
 69
-3
-7
4
 73
+1
-6
T6
Vlag van Engeland Richard Finch 70
-2
T2
 69
-3
-5
T3
 71
-1
-6
T5
 74
+2
-4
T11
Vlag van Schotland Paul Lawrie 74
+2
T34
66
-6
-4
T6
 71
-1
-5
T7
 74
+2
-3
T19
Vlag van Zuid-Afrika Retief Goosen 69
-3
 1 71
-1
-4
T6
 75
+3
-1
T28
 70
-2
-3
T19
Vlag van Nederland Robert-Jan Derksen 74
+2
T34
 72
par
+2
T47
 71
-1
+1
T47
 69
-3
-2
T28
Vlag van Zuid-Afrika Darren Fichardt 70
-2
T2
 68
-4
-6
2
 74
+2
-4
T11
 74
+2
-2
T28
Vlag van Nederland Floris de Vries 78
+6
T98
 72
par
+6
T106
 MC
Vlag van België Nicolas Colsaerts 79
+7
T113
 71
-1
+6
T105
 MC
Vlag van Nederland Joost Luiten 79
+7
T113
 72
par
+7
T117
 MC
Vlag van Nederland Maarten Lafeber 78
+6
T98
 78
+6
+12
T128
 MC
Vlag van Nederland Rolf Muntz 81
+9
T128
 76
+4
+13
T130
 MC
Leider Laagste toernooironde MC = missed cut = niet gekwalificeerd voor het weekend

De spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Sponsoruitnodiging

Eerste reserve

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) Officiële website
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Qatar_Masters_2011&oldid=55401156"