Roland Garros 2019

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Roland Garros 2019
Centre court "Philippe Chatrier"
Editie 2019 (118e editie)
Stad, land ParijsFrankrijk
Locatie Stade Roland-Garros
Datum 26 mei – 9 juni
Auspiciën ITF
Categorie Grandslamtoernooi
Prijzengeld 42.661.000
Deelnemers 128 enkel / 64 dubbel
Ondergrond gravel, buiten
Winnaars
Mannenenkel Vlag van Spanje Rafael Nadal
Vrouwenenkel Vlag van Australië Ashleigh Barty
Mannendubbel Vlag van Duitsland Kevin Krawietz
Vlag van Duitsland Andreas Mies
Vrouwendubbel Vlag van Hongarije Tímea Babos
Vlag van Frankrijk Kristina Mladenovic
Gemengd dubbel Vlag van Chinees Taipei Latisha Chan
Vlag van Kroatië Ivan Dodig
Vorige: 2018     Volgende: 2020
Portaal  Portaalicoon   Tennis

De 118e editie van het Franse grandslamtoernooi Roland Garros 2019 werd gehouden van zondag 26 mei tot en met zondag 9 juni 2019. Voor de vrouwen was het de 112e editie. Het toernooi werd gespeeld in het Roland-Garrosstadion in het 16e arrondissement van Parijs.

Samenvatting

Toernooikalender[bewerken | brontekst bewerken]

Roland Garros mei 2019 juni 2019
zon 26 maa 27 din 28 woe 29 don 30 vrij 31 zat 1 zon 2 maa 3 din 4 woe 5 don 6 vrij 7 zat 8 zon 9
mannenenkelspel 1e ronde 2e ronde 3e ronde 4e ronde kwart-
finale
regen kwart-
finale
halve finale finale
vrouwenenkelspel 1e ronde 2e ronde 3e ronde 4e ronde kwart-
finale
kwart-
finale
halve finale finale
mannendubbelspel 1e ronde 2e ronde 3e ronde kwart­finale halve finale finale
vrouwendubbelspel 1e ronde 2e ronde 3e ronde kwart­finale halve finale finale
gemengd dubbelspel 1e ronde 2e ronde kwart­finale halve finale finale

Bron: Provisional schedule

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Roland Garros 2019 (mannen) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
De Spanjaard Rafael Nadal won de titel.

De finale was een exacte heruitgave van die van vorig jaar: ook dit jaar won de Spanjaard Rafael Nadal van de Oostenrijker Dominic Thiem en won daarmee zijn twaalfde Roland Garros.

De Australische Ashleigh Barty won de titel.

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Roland Garros 2019 (vrouwen) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De titel bij de vrouwen werd verdedigd door de Roemeense Simona Halep. Zij strandde in de kwartfinale tegen de Amerikaanse Amanda Anisimova. In de finale won de Australische Ashleigh Barty haar eerste grandslamtitel tegen de Tsjechische Markéta Vondroušová. Barty werd de eerste Australische vrouw die op Roland Garros de enkelspeltitel won sinds Margaret Court in 1973.[1]

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Roland Garros 2019 (mannendubbel) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De titelverdedigers waren de Fransen Pierre-Hugues Herbert en Nicolas Mahut. Enkel Mahut trad dit jaar aan in het dubbelspel. Samen met de Oostenrijker Jürgen Melzer verloor Mahut zijn laatste wedstrijd op Roland Garros in de tweede ronde van de latere winnaars Kevin Krawietz en Andreas Mies. Het Duitse duo won in de finale van de Fransen Jérémy Chardy en Fabrice Martin.

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Roland Garros 2019 (vrouwendubbel) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De titelverdedigsters waren het Tsjechische duo Barbora Krejčíková en Kateřina Siniaková, zij sneuvelden reeds in de eerste ronde. In de finale wonnen de Hongaarse Tímea Babos en de Franse Kristina Mladenovic van het Chinese duo Duan Yingying en Zheng Saisai.

Gemengd[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Roland Garros 2019 (gemengddubbel) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De finale was een exacte heruitgave van die van vorig jaar: ook dit jaar wonnen de Taiwanese Latisha Chan en de Kroaat Ivan Dodig van de Canadese Gabriela Dabrowski en de Kroaat Mate Pavić.

Kwalificatietoernooi (enkelspel)[bewerken | brontekst bewerken]

Algemene regels – Aan het hoofdtoernooi (enkelspel) doen bij de mannen en vrouwen elk 128 tennissers mee. De 104 beste mannen en 108 beste vrouwen van de wereldranglijst die zich inschrijven worden rechtstreeks toegelaten. Acht mannen en acht vrouwen krijgen van de organisatie een wildcard. Voor de overige ingeschrevenen resteren dan nog zestien plaatsen bij de mannen en twaalf plaatsen bij de vrouwen in het hoofdtoernooi – deze plaatsen worden via het kwalificatietoernooi ingevuld. Aan dit kwalificatietoernooi doen nog eens 128 mannen en 96 vrouwen mee.

De kwalificatiewedstrijden vonden plaats van maandag 20 tot en met vrijdag 24 mei 2019.

De volgende deelnemers aan het kwalificatietoernooi wisten zich een plaats te veroveren in de hoofdtabel:

Junioren[bewerken | brontekst bewerken]

Meisjesenkelspel
Finale: Leylah Fernandez (Canada) won van Emma Navarro (VS) met 6-3, 6-2

Meisjesdubbelspel
Finale: Chloe Beck (VS) en Emma Navarro (VS) wonnen van Alina Tsjarajeva (Rusland) en Anastasija Tichonova (Rusland) met 6-1, 6-2

Jongensenkelspel
Finale: Holger Rune (Denemarken) won van Toby Kodat (VS) met 6-3, 6-7, 6-0

Jongensdubbelspel
Finale: Matheus Pucinelli de Almeida (Brazilië) en Thiago Agustín Tirante (Argentinië) wonnen van Flavio Cobolli (Italië) en Dominic Stephan Stricker (Zwitserland) met 7-6, 6-4

Rolstoeltennis[bewerken | brontekst bewerken]

Rolstoelvrouwenenkelspel
Finale: Diede de Groot (Nederland) won van Yui Kamiji (Japan) met 6-1, 6-0

Rolstoelvrouwendubbelspel
Finale: Diede de Groot (Nederland) en Aniek van Koot (Nederland) wonnen van Marjolein Buis (Nederland) en Sabine Ellerbrock (Duitsland) met 6-1, 6-1

Rolstoelmannenenkelspel
Finale: Gustavo Fernández (Argentinië) won van Gordon Reid (VK) met 6-1, 6-3

Rolstoelmannendubbelspel
Finale: Gustavo Fernández (Argentinië) en Shingo Kunieda (Japan) wonnen van Stéphane Houdet (Frankrijk) en Nicolas Peifer (Frankrijk) met 2-6, 6-2, [10-8]

Uitzendrechten[bewerken | brontekst bewerken]

Roland Garros was in Nederland exclusief te zien op Eurosport. Eurosport zond Roland Garros uit via de lineaire sportkanalen Eurosport 1 en Eurosport 2 en via de online streamingdienst, de Eurosport Player.[2]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie 2019 Roland Garros van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.