Sauconiet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het mineraal sauconiet is een gehydrateerd natrium-zink-aluminium-silicaat met de chemische formule Na0.3Zn3Si3AlO10(OH)2·4(H2O). Het fylosilicaat behoort binnen de kleimineralen tot de smectiet-groep.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Het blauwwite of roodbruine sauconiet heeft een doffe glans, een witte streepkleur en de splijting is perfect volgens kristalvlak [001]. De gemiddelde dichtheid is 2,45 en de hardheid is 1 tot 2. Het kristalstelsel is monoklien en het mineraal is niet radioactief.

Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]

Het mineraal sauconiet is genoemd naar het Amerikaanse Saucon Valley in de staat Pennsylvania, waar het mineraal voor het eerst beschreven werd.

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

Sauconiet is een kleimineraal dat voorkomt als in geoxideerde zink- en koper-afzettingen. De typelocatie is de Ueberroth mijn in Saucon Valley, vlak bij Friedensville, Lehigh County, Pennsylvania, Verenigde Staten.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]