Shunske Sato
| Shunske Sato | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Shunske Sato in 2005
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 10 juni 1984 | |||
| Geboorteplaats | Tokio | |||
| Land | Japan | |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1997-heden | |||
| Genre(s) | Klassiek Barok | |||
| Beroep | Violist | |||
| Instrument(en) | Viool Altviool | |||
| Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) Last.fm-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Shunske Sato (佐藤 俊介, Satō Shunsuke, hiragana: さとう しゅんすけ), (Tokio, 10 juni 1984) is een Japanse klassieke en barok violist en altviolist.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Sato begon op zijn tweede jaar viool te spelen. Hij werd opgeleid door Chin Kim, Dorothy DeLayen en Masao Kawasaki van de Juilliard School, Jaime Laredo van het Curtis Institute, Gérard Poulet van de École Normale de Musique de Paris en Mary Utiger van de Hochschule fur Musik und Theater München.
Zijn concertcarrière startte op twaalfjarige leeftijd in de Verenigde Staten, doordat hij de eerste prijs won bij het Young Concert Artists concours in 1997. Na een uitermate succesvol debuutrecital in New York in 2000, was hij in 2001 de jongste violist ooit die Beethovens vioolconcert uitvoerde bij het Beethoven Festival in Bonn, uitgezonden door Deutsche Welle. In 2007 maakte Sato opnamen van de solosonates voor altviool die voor hem waren geschreven door Akira Nishimura. Sato is momenteel[(sinds) wanneer?] concertmeester bij zowel Concerto Köln als de Nederlandse Bachvereniging. Per 1 juni 2018 volgde hij Jos van Veldhoven op als artistiek leider van de Nederlandse Bachvereniging.[1]
Zijn opnamen omvatten een breed repertoire, van Eugène Ysaÿe's Zes Sonates voor solo viool, de complete sonates voor viool en piano van Edvard Grieg, de 12 Fantasias voor solo viool van Georg Philipp Telemann, The Four Seasons Concerto Köln & Shunske Sato (Berlin Classics Germany) van Antonio Vivaldi.
In oktober 2022 kondigde Shunske Sato zijn vertrek aan bij de Nederlandse Bachvereniging na het seizoen 2022-2023.[2]
| Bronnen, noten en/of referenties |
