Silken windhound
| Silken windhound | ||
|---|---|---|
| Hondenras | ||
| ||
| Basisinformatie | ||
| Andere namen | Silken windhound | |
| Oorsprong | Verenigde Staten | |
| Lijst van hondenrassen | ||
De silken windhound (letterlijk: zijden windhond) is een zeldzaam hondenras van Amerikaanse oorsprong, dat tot de rasgroep der windhonden wordt gerekend. Het ras is pas sinds eind tachtiger jaren in opkomst en is (nog) niet erkend door de FCI.
Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]
Uiterlijk[bewerken | brontekst bewerken]
De silken windhound is een kleine tot middelgrote windhond, met een middellange vacht die aanvoelt als zijde. De oorsprong van het ras moet vooral gezocht worden in twee van de voorouders, de barzoi en de whippet. Alle tekeningen en kleuren van de vacht zijn toegestaan en de daadwerkelijk voorkomende variaties daarin lopen dan ook sterk uiteen.
Karakter[bewerken | brontekst bewerken]
.jpg)
Silken windhounds zijn sportief, maar schikken zich ook uitstekend in een rol als rustige huishond, met als randvoorwaarde voldoende lichaamsbeweging. Ze zijn echter geenszins zo energiek als bijvoorbeeld bordercollies. Over het algemeen zijn ze speels, zachtaardig en intelligent. Absoluut ongeschikt als waakhond. Zoals bij alle windhonden moet rekening gehouden worden met het jachtinstinct: kleine, rennende dieren worden dikwijls opgejaagd. Hierdoor zijn ze uitstekend geschikt voor windhondenrennen.
Opvoeding[bewerken | brontekst bewerken]
Door zijn zachtaardige, meegaande aard is de silken windhound relatief gemakkelijk in de opvoeding. Zoals bij alle windhonden kan een al te slaafse gehoorzaamheid echter niet verwacht worden. Aangeraden wordt gebruik van een speciaal voor windhonden geschikte halsband, omdat ze uit gewone halsbanden, door hun kleine koppen, gemakkelijk loskomen.
Gezondheid[bewerken | brontekst bewerken]
Goedverzorgde silken windhounds leven over het algemeen lang; 17 tot 20 jaar is geen uitzondering. Heupdysplasie is zelden een probleem, evenals maagtorsie. Overgevoeligheid voor Ivermectine en aanverwante medicijnen komt voor; hiervoor is een test beschikbaar.[1] Uniek in de hondenwereld is dat het genoom van de silken windhounds geregistreerd wordt.[2]
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
De silken windhound werd voor het eerst gefokt door Francie Stull, een ervaren Amerikaanse fokster van barzois en deerhounds, die de beste eigenschappen van barzois en whippets wilde verenigen in een middelgroot, langharig windhondenras. Het eerste nest werd geworpen in 1987; de rasvereniging dateert van 1999. De silken windhound heeft zich thans verspreid over de VS, Canada en Europa.
In Nederland[bewerken | brontekst bewerken]
De eerste Nederlandse silken windhound werd vanuit de VS ingevoerd in 2004. Het eerste nest in Nederland werd geworpen in 2007. Daarnaast zijn er nog enkele silken windhounds ingevoerd uit nogmaals de VS en uit Zweden. Het aantal silken windhounds in Nederland is daarmee nog zeer beperkt.
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
Noten[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ Multidrug Sensitivity (e.g. ivermectin). Washington State University College of Veterinary Medicine. Gearchiveerd op 22 april 2015. Geraadpleegd op 11 april 2008.
- ↑ Canine Genetic Heritage Projects. UC Davis Veterinary Genetics Laboratory. Geraadpleegd op 11 april 2008.