Spaans Open 2012

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.

Het Spaans Open is een golftoernooi van de Europese PGA Tour. Het toernooi bestaat sinds 1912 en wordt in 2012 van 3-6 mei gespeeld op de Real Club de Golf de Sevilla. Het prijzengeld is € 2.000.000, waarvan de winnaar € 333.330 krijgt. Titelverdediger is Thomas Aiken. Het toernooi heeft het sponsorcontract met Reale Seguros verlengd, en zal in 2012, 2013 en 2014 het Reale Seguros Open de España heten.

Het Spaans Open werd, sinds het deel uitmaakt van de Europese Tour, door vier Spanjaarden gewonnen, door Antonio Garrido in 1972, door Severiano Ballesteros in 1981, 1985 en 1995, door Sergio García in 2002 en door Alvaro Quiros in 2010. Tijdens de viering van het 100-jarig bestaan van het Open werd de hoop uitgesproken dat er dit jaar weer een Spaanse winnaar zou zijn.

In 1972 was het Spaans Open het eerste toernooi van de net opgerichte Europese Tour. Guy Hunt speelde toen mee, hij eindigde op de derde plaats. Deze week viert hij hier dat hij twintig jaar geleden voor het eerst als referee optrad.

De baan[bewerken | brontekst bewerken]

De Koninklijke Sevilla werd door José María Olazabal ontworpen en in 1991 geopend. De baan heeft een lengte van 6529 meter en een par van 72.
In 2004 werden hier het Open de Sevilla en de World Cup of Golf gespeeld. In 2008 en 2010 was de club gastheer van het Spaans Open en in 2009 van het Open de Andalucía.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

Ronde 1[bewerken | brontekst bewerken]

De dag begon met regen en wind. Desondanks maakte Francesco Molinari een ronde van -2 en bleef daarmee aan de leiding tot na 3 uur, toen Sam Hutsby hem voorbij ging en daarna nog enkelen, w.o. amateur Jack Hiluta, die prompt daarna zijn eerste bogey maakte. Shaun Micheel, op dit moment de nummer 604 van de wereld,[1] kwam op hole 9 ook op -3 en stond vanaf hole 13 alleen aan de leiding.

Nicolas Colsaerts maakte vier birdies en bogeys voor een ronde par. Joost Luiten en Robert-Jan Derksen maakten een eagle op hole 13. Wil Besseling stond na zeven holes op -2 maar eindigde op +3.

Ronde 2[bewerken | brontekst bewerken]

Greg Bourdy
leider ronde 2
Simon Dyson
leider ronde 3
Fr. Molinari
winnaar

Er is nog steeds een stevige wind in Sevilla, toch maakte Grégory Bourdy in de tweede ronde 8 birdies en verbrak hij het toernooirecord. Hij kwam aan de leiding en bleef een slag voor op Robert Rock en Jorge Campillo, die aan het begin van de ronde al op de 2de plaats stonden. Simon Dyson (2-voudig winnaar KLM Open) en de nog 19-jarige Matteo Manassero. Campillo promoveerde najaar 2011 vanuit de Challenge Tour naar de Europese Tour, en staat als rookie nu al op nummer 41 van de Race To Dubai. In dit toernooi is hij voorlopig de beste Spaanse speler.
Hiluta was de enige amateur die zich voor het weekend kwalificeerde.

Ronde 3[bewerken | brontekst bewerken]

De hele ochtend heeft het geregend, en op de greens lagen steeds meer plassen. Om iets na 1 uur werden de spelers van de baan afgehaald omdat er onweer dreigde. Pas 12 spelers waren klaar, Derksen stond na 11 holes level par, Colsaerts na vier holes ook.
Om 3 uur mocht er weer gespeeld worden. Derksen maakte een ronde van +3 maar zakte niet in het klassement. Om half vijf stonden nog maar elf spelers onder par. Manassero verloor vijf slagen in de eerste acht holes. Bourdy verloor op de laatste vier holes zes slagen en zakte naar de 24ste plaats. ,
Alejandro Cañizares maakte met -4 de beste dagscore en steeg naar de 5de plaats. Jorge Campillo steeg met -3 naar de 2de plaats. Simon Dyson, tweevoudig winnaar van het KLM Open, maakte een ronde van -1 maar dat was voldoende om aan de leiding te gaan. Amateur Hiluta speelde de laatste zes holes in 10 boven par, maar blijft de beste (enige) amateur.

Ronde 4[bewerken | brontekst bewerken]

De kans dat de 100ste verjaardag van het Spaans Open een Spaanse winnaar krijgt, is vergroot want de laatste ronde begint met drie Spanjaarden in de top-5. Het winnen lukte niet, maar Jorge Campillo, Alejandro Cañizares en Pablo Larrazábal eindigden in de top-5, dus het werd toch een mooie week voor Spanje.

Het weer en de scores waren beduidend beter. Markus Brier en Gareth Maybin maakten -5 en stegen naar een gedeeld 8ste plaats, Richie Ramsay, Anders Hansen en Jarmo Sandelin maakten ook -5 en stegen naar een gedeeld 17de plaats. Met Francesco Molinari ging het nog beter. Terwijl Dyson 37 slagen voor de eerste 9 holes nodig had, maakte Molinari een score van 31 en haalde hem in. Daarna maakte Dyson nog een paar bogeys en Molinari nog een paar birdies.

Derksen maakte een ronde van 72 en bleef ongeveer op dezelfde plaats staan.

Leaderboard

Naam R1 Stand R2 Totaal Stand R3 Totaal Stand R4 Totaal Stand
Vlag van Italië Francesco Molinari 70 -2 T5 71 -1 -3 T6 74 +2 -1 T6 65 -7 -8 1
Vlag van Spanje Alejandro Cañizares 74 +2 T 72 par +2 T31 68 -4 -2 5 69 -3 -5 T2
Vlag van Spanje Pablo Larrazábal 71 -1 T11 72 par -1 T14 69 -3 -4 T2 71 -1 -5 T2
Vlag van Denemarken Søren Kjeldsen 71 -1 T11 70 -2 -3 T6 71 -1 -4 T2 71 -1 -5 T2
Vlag van Spanje Jorge Campillo 68 -4 T2 72 par -4 T2 73 +1 -3 4 72 par -3 T5
Vlag van Denemarken Thorbjørn Olesen 73 +1 T31 72 par +1 T24 70 -2 -1 T6 70 -2 -3 T5
Vlag van Italië Matteo Manassero 70 -2 T5 70 -2 -4 T2 76 +4 par T12 70 -2 -2 T7
Vlag van Engeland Graeme Storm 70 -2 T5 71 -1 -3 T6 74 +2 -1 T6 71 -1 -2 T7
Vlag van België Nicolas Colsaerts 72 par T23 72 par par T19 71 -1 -1 T6 71 -1 -2 T7
Vlag van Duitsland Marcel Siem 71 -1 T11 72 par -1 T14 72 par -1 T6 72 par -1 T12
Vlag van Engeland Simon Dyson 71 -1 T11 69 -3 -4 T2 71 -1 -5 1 76 +4 -1 T12
Vlag van Engeland Robert Rock 68 -4 T2 72 par -4 T2 76 +4 par T12 72 Par par T16
Vlag van Ierland Paul Lawrie 71 -1 T11 73 +2 par T23 71 -1 -1 T6 73 +1 par T16
Vlag van Frankrijk Grégory Bourdy 73 +1 T31 66 -6 -5 1 80 +8 +3 T24 70 -2 +1 T21
Vlag van Thailand Thongchai Jaidee 73 +1 T31 69 -3 -2 T9 74 +2 par T12 73 +1 +1 T21
Vlag van Engeland Matthew Baldwin 69 -2 T5 73 +1 -2 T9 75 +3 +1 T18 73 +1 +2 T25
Vlag van Engeland Danny Willett 68 -4 T2 73 +1 -3 T6 29 +7 +4 T32 72 par +4 T32
Vlag van Verenigde Staten Shaun Micheel 67 -5 1 77 +5 par T19 73 +1 +1 T18 75 +3 +4 T32
Vlag van Nederland Robert-Jan Derksen 72 par T23 75 +3 +3 T45 75 +3 +6 T46 72 par +6 T44
Vlag van Engeland Jack Hiluta (Am) 72 par T23 73 +1 +1 T24 91 +9 +10 T69 71 -1 +9 T53
Vlag van Nederland Joost Luiten 75 +3 T79 74 +2 +5 MC
Vlag van Nederland Wil Besseling 75 +3 T79 77 +5 +8 MC
Leider Toernooirecord MC = missed cut = cut gemist DQ = disqualified

De spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Invitaties
Spaanse Order of Merit
Amateurs
  • Vlag van Spanje Alberto Fernandez (WAGR 546)
  • Vlag van Engeland Jack Hiluta, Sp. Amateur (WAGR 81)
  • Vlag van Spanje Marcos Pastor (WAGR 659)
  • Vlag van Spanje Xavier Puig (WAGR 792)
  • Vlag van Spanje Juan Francisco Sarasti (WAGR 493)
  • Vlag van Spanje Carlos Pigem (WAGR 334)

WAGR = wereldranglijst

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]