Cobot

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Hansmuller (overleg | bijdragen) op 2 apr 2019 om 15:22. (Nieuw artikel, vertaald van Engelstalige wiki: ''Een cobot [1] of co-robot [2] (van collaborative robot, meewerkende robot) is een robot die bedoeld is om fysiek te communiceren met mensen in een gemeenschappelijke werkomgeving'')
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Dankzij sensoren kunnen meewerkende robots (cobots) direct en veilig communiceren met mensen.

Een cobot [1] of co-robot [2] (van collaborative robot, meewerkende robot) is een robot die bedoeld is om fysiek te communiceren met mensen in een gemeenschappelijke werkomgeving.[3] Een cobot verschilt daarmee van andere robots, die ontworpen zijn om zelfstandig of met beperkte begeleiding te werken[4], zoals de meeste industriële robots tot 2010.

Cobots kunnen vele rollen spelen, van zelfstandige robots die kunnen samenwerken met mensen in een kantooromgeving en u om hulp kunnen vragen[5], tot industriële robots waarvan de afscherming is verwijderd. Meewerkende industriële robots zijn zeer complexe machines die in staat zijn om hand in hand te werken met mensen. De robots ondersteunen en ontlasten de menselijke operator in een gezamenlijk werkproces.

Geschiedenis

Cobots werden in 1996 uitgevonden door J. Edward Colgate en Michael Peshkin,[6]allebei hoogleraar aan Northwestern University. Een Amerikaans patent uit 1997[7] beschrijft de cobot als "een apparaat en methode voor directe fysieke interactie tussen een mens en een universele manipulator bestuurd door een computer."

Cobots kwamen voort uit een project van General Motors in 1994 onder leiding van Prasad Akella van het GM Robotics Center met een onderzoeksbeurs van de General Motors Foundation. Doel was om robots of robotachtige apparatuur veilig genoeg te maken voor samenwerking met mensen.[8] De eerste cobots waarborgden de menselijke veiligheid doordat ze zelf geen aandrijving hadden. In plaats daarvan werd kracht geleverd door de menselijke medewerker. [9] De functie van de cobot was om de besturing van de beweging door de computer mogelijk te maken door een nuttige lading te sturen of om te leiden, op een manier die samengaat met de menselijke werknemer. Later leverden cobots wel in beperkte mate zelf aandrijfvermogen.[10]

Het team van General Motors gebruikte de naam Intelligent Assist Device (IAD) als alternatief voor cobot, vooral voor intern transport en assemblage-activiteiten voor auto's.[11][12] Een bijgewerkte veiligheidsnorm werd gepubliceerd in 2016.[13]

Cobots op de markt

  • Cobotics[14] heeft in 2002 verschillende cobotmodellen uitgebracht.[10][15]
  • De Duitse industriële robotpionier KUKA bracht zijn eerste cobot, LBR 3, in 2004 uit. Deze computergestuurde lichtgewicht robot was het resultaat van een lange samenwerking met het Deutsches Zentrum für Luft- und Raumfahrt.[16] KUKA heeft de techniek verder verfijnd met de KUKA LBR 4 in 2008 en de KUKA LBR iiwa in 2013. [17]
  • De firma Universal Robots presenteerde zijn eerste cobot, de UR5, in 2008.[18] In 2012 werd de UR10-cobot[19] uitgebracht en in 2015 een cobot, de UR3, die op een tafelblad kan werken.
  • Rethink Robotics kwam in 2012 met Baxter, een industriële cobot[20] en in 2015 een kleinere, snellere meewerkende robot Sawyer[21] voor precisietaken.
  • FANUC, de grootste producent van industriële robots ter wereld[22], heeft in 2015 zijn eerste cobot[23]uitgebracht de FANUC CR-35iA[24] die een zware last van 35 kg aankan. Sindsdien heeft FANUC een kleinere reeks cobots geproduceerd, zoals de L-versie met lange arm.[25]
  • Air-Cobot om vliegtuigen te inspecteren.

Normen en richtlijnen

Tijdens de herziening en herstructurering van de normen die relevant zijn voor industriële robots, is het gebied van gezamenlijke robots vastgesteld. De herziene EN ISO 10218-standaard delen 1 [26] en 2 [27] en de ISO / TS 15066 [28] specificatie definiëren de veiligheidseisen voor meewerkende robots. Deze gelden niet alleen de cobot maar ook de hulpmiddelen die zijn aangepast aan de robotarm om taken uit te voeren en de objecten die ermee worden gemanipuleerd.

Nauwe samenwerking of zelfs direct contact tussen de operator en de robot leidt onvermijdelijk tot het risico van contact en botsing. Bijgevolg moet bij de inschatting van het risico door de robotfabrikant ook de beoogde industriële werkomgeving betrokken worden. EN ISO 10218 Deel 1 en 2 vormen met de machinerichtlijn het uitgangspunt voor de risicobeoordeling.

Externe links

Referenties

  1. ↑ (en) www.wsj.com "The Words of Tomorrow" Wall Street Journal, 1 januari 2000
  2. ↑ (en) www.nsf.gov "National Robotics Initiative" National Science Foundation, 2012
  3. ↑ (en) Cobot - collaborative robot. peshkin.mech.northwestern.edu.
  4. ↑ (en) themanufacturer.com "I, Cobot: toekomstige samenwerking tussen mens en machine" (2015-11-15). Geraadpleegd op 2016-01-19
  5. ↑ (en) .edu/~coral/projects/cobot/ CoBot Robots. Carnegie Mellon University. Geraadpleegd op 12 March 2013.
  6. ↑ (en) "Mechanical Advantage" Chicago Tribune, 11 december 1996.
  7. ↑ (en) "Cobots" Amerikaans octrooi 5.952.796
  8. ↑ (en) "Here Come the Cobots!" Industry Week, 21 december 2004
  9. ↑ (en) Cobot-architectuur IEEE Transactions on Robotics and Automation, Vol 17 Iss. 4, 2001
  10. ↑ a b (en) Geschiedenis van meewerkende robots: van intelligente tilhulp tot cobots" Engineering.com, 28 oktober 2016
  11. ↑ (en) tp = & arnumber = 770061 Cobots voor de assemblagelijn voor auto's Internationale conferentie over robotica en automatisering, Detroit, MI, 1999, pp. 728-733 </ ref> In 2002 werd een concept-veiligheidsnorm voor Intelligente Assist-apparaten gepubliceerd.
  12. ↑ (en) Conceptnorm voor intelligente assist Apparaten - Veiligheidseisen voor personeel.
  13. ↑ (en) Csnumber = 62996 ISO / TS 15066: 2016 - Robots and robotic devices - Meewerkende robots. www.iso.org.
  14. ↑ (en) Stanley neemt deel aan materials handling met Cobotics-acquisitie cranestodaymagazine.com, 2 april 2003
  15. ↑ (en) Intelligent Assist Devices: Revolutionary Technology for Material Handling.
  16. ↑ (en) [https: //web.archive.org/web/20161114224427/http://www.dlr.de/rmc/rm/en/desktopdefault.aspx/tabid-3803/6175_read-8963 DLR Light-Weight Robot III]. Gearchiveerd op 14 november 2016. Geraadpleegd op 16 september 2016.
  17. ↑ (en) Geschiedenis van de DLR LWR (17 maart 2018).
  18. ↑ (en) Een korte geschiedenis van meewerkende robots Engineering.com, mei 19, 2016
  19. ↑ (en) UR10 Meewerkende industriële robotarm - nuttige belading tot 10 kg. www.universal-robots.com.
  20. ↑ (en) "Baxter Kinematic Modelling, Validation and Reconfigurable Representation" SAE Technical Paper 2016-01-0334, 2016
  21. ↑ (en) Sawyer
  22. ↑ (en) Id = 76 FANUC kondigt record aan 400.000 robots die wereldwijd worden verkocht. FANUC America Corporation. [dode link]
  23. ↑ (en) fanucamerica.com Fanuc meewerkende robot
  24. ↑ (en) FANUC CR-35iA
  25. ↑ (en) FANUC CR-4iA, CR-7iA en de CR-7 / L-versie met lange arm.
  26. ↑ ISO 10218-1: 2011 Robots en robotapparaten - Veiligheidseisen voor industriële robots - Deel 1: Robots. Internationale Organisatie voor Standaardisatie (ISO)
  27. ↑ ISO 10218-2: 2011 Robots en robotapparatuur - Veiligheidseisen voor industriële robots - Deel 2: robotsystemen en integratie. Internationale Organisatie voor Standaardisatie (ISO)
  28. ↑ ISO / TS 15066: 2016 Robots en robotapparatuur - meewerkende robots. Internationale Organisatie voor Standaardisatie (ISO)
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Cobot&oldid=53532792"