Sulfering
Niet te verwarren met sulfonering
Sulfering is de door enzymen gekatalyseerde binding van een sulfogroep aan een ander molecuul.[1] In deze biotransformatie zorgt het enzym sulfotransferase voor de overdracht van een sulfogroep van een donorsubstraat, gewoonlijk 3'-fosfoadenosine-5'-fosfosulfaat (PAPS), naar een hydroxyl- of aminegroep van een substraatmolecuul. Sulfering is betrokken bij veel verschillende biochemische processen, waaronder ontgifting, hormoonregulatie, moleculaire herkenning en celsignalering.
Sulfering vindt plaats tijdens de synthese van gesulfoneerde glycosaminoglycanen, zoals heparine, heparaansulfaat en chondroïtinesulfaat. Sulfering is mogelijk ook betrokken bij de posttranslationele modificatie van eiwitten. Eiwitten en extracellulaire delen van membraaneiwitten die tijdens hun synthese door het Golgi-apparaat gaan, kunnen worden gesulfeerd. Een dergelijke sulfering werd voor het eerst ontdekt in 1954 en werd later gevonden in dieren en planten, maar niet in prokaryoten of in gisten.[2]
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Sulfation op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
|