The Open Championship 1990

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Brits Open
119th Open Championship
Plaats Vlag van Schotland Schotland
Golfbaan St Andrews Links, Old Course
Par 72
Tour(s) Major Championships
Datum 19-22 juli 1990
Titelhouder Vlag van Verenigde Staten Mark Calcavecchia
Winnaar Vlag van Engeland Nick Faldo
Vorige: 1989     Volgende: 1991
Portaal  Portaalicoon   Golf

De 119e editie van het Brits Open werd van 19-22 juli gespeeld op de Old Course van de St Andrews Links.

Er deden twaalf voormalige winnaars mee: Nick Faldo (1987), Sandy Lyle (1985), Jack Nicklaus (1966, 1970, 1978), Greg Norman (1986), Lee Trevino (1971, 1972) haalden de cut, Severiano Ballesteros (1979, 1984, 1988), Mark Calcavecchia (1989), Bob Charles (1963), Arnold Palmer (1961, 1962), Gary Player (1959, 1968, 1974), Tom Watson (1975, 1977, 1980, 1982, 1983) en Tom Weiskopf (1973) kwalificeerden zich niet voor het weekend.

Na de eerste ronde stonden Greg Norman en de niet erg bekende Michael Allen aan de leiding met -6, gevolgd door Nick Faldo, die in ronde 2 een score van 65 (-7) binnenbracht en met Norman de leiding deelde. Norman scoorde 76 in ronde 3 zodat Faldo met een voorsprong van vijf slagen aan de vierde ronde begon. In de laatste ronde kwam zijn overwinning niet meer in gevaar en behaalde zo zijn tweede triomf in dit toernooi.

Top-10[bewerken | brontekst bewerken]

NR Speler Score Prijs (£)
1 Vlag van Engeland Nick Faldo 67-65-67-71=270 –18 85.000
T2 Vlag van Zimbabwe Mark McNulty 74-68-68-65=275 –13 60.000
Vlag van Verenigde Staten Payne Stewart 68-68-68-71=275
T4 Vlag van Verenigde Staten Jodie Mudd 72-66-72-66=276 –12 40.000
Vlag van Wales Ian Woosnam 68-69-70-69=276
T6 Vlag van Australië Ian Baker-Finch 68-72-64-73=277 –11 28.500
Vlag van Australië Greg Norman 66-66-76-69=277
T8 Vlag van Australië David Graham 72-71-70-66=279 –9 22.000
Vlag van Verenigde Staten Donnie Hammond 70-71-68-70=279
Vlag van Verenigde Staten Steve Pate 70-68-72-69=279
Vlag van Verenigde Staten Corey Pavin 71-69-68-71=279