Tincurrin

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Tincurrin
Plaats in Australië Vlag van Australië
Tincurrin (Australië)
Tincurrin
Situering
Deelstaat West-Australië
Local Government Area Shire of Wickepin
Coördinaten 32° 59′ ZB, 117° 47′ OL
Algemeen
Inwoners
(2021)
48[1]
Hoogte 365[2] m
Politiek
Gesticht 1922
Overig
Postcode 6361
Website (en) Shire of Wickepin
Detailkaart
Tincurrin (West-Australië)
Tincurrin
Portaal  Portaalicoon   Australië

Tincurrin is een plaats in de regio Wheatbelt in West-Australië.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Ten tijde van de Europese kolonisatie leefden de Wiilman Nyungah in de streek.[3]

In 1892 vermeldde een landmeter de waterbron 'Tincurring Spring'. De overheid besliste in 1911 om een spoorweg van Yilliminning naar Kondinin aan te leggen. Aan de spoorweg kwam een nevenspoor te liggen dat Tincurring genoemd werd. In 1922 werd aan het nevenspoor een dorp gesticht, Tincurrin. Het nevenspoor en dorp werden naar de nabijgelegen waterbron vernoemd. De naam is Aborigines van oorsprong maar de betekenis van het woord is niet bekend.[4]

In 1938 werd het schooltje van Tincurrin geopend.[5]

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Tincurrin maakt deel uit van het lokale bestuursgebied (LGA) Shire of Wickepin, een landbouwdistrict. Het is een verzamel- en ophaalpunt voor de oogst van de in de streek bij de Co-operative Bulk Handling Group aangesloten graanproducenten.[6]

Tincurrin heeft een basisschool.[5] In 2021 telde Tincurrin 48 inwoners.[1]

Toerisme[bewerken | brontekst bewerken]

De streek staat bekend om de wilde bloemen uit het geslacht Vertcordia die er in de lente groeien.[5]

Transport[bewerken | brontekst bewerken]

Tincurrin ligt 250 kilometer ten zuidoosten van de West-Australische hoofdstad Perth, 58 kilometer ten oosten van Narrogin en 43 kilometer ten zuidoosten van Wickepin, de hoofdplaats van het lokale bestuursgebied waarvan het deel uitmaakt.

De spoorweg die langs Tincurrin loopt maakt deel uit van het goederenspoorwegnetwerk van Arc Infrastructure.[7]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]