Tweede Kamerverkiezingen in het kiesdistrict Middelburg (1888-1918)

Tweede Kamerverkiezingen in het kiesdistrict Middelburg (1888-1918) geeft een overzicht van verkiezingen voor de Nederlandse Tweede Kamer in het kiesdistrict Middelburg in de periode 1888-1918.^[1]

Het kiesdistrict Middelburg was al ingesteld in 1848. De indeling van het kiesdistrict werd gewijzigd na de grondwetsherziening van 1887; tevens werd het kiesdistrict toen omgezet in een enkelvoudig district.^[2] Tot het kiesdistrict behoorden de volgende gemeenten: Aagtekerke, Arnemuiden, Biggekerke, Domburg, Gapinge, Grijpskerke, Koudekerke, Meliskerke, Middelburg, Nieuw- en Sint Joosland, Oost- en West-Souburg, Oostkapelle, Ritthem, Serooskerke, Sint Laurens, Veere, Vlissingen, Vrouwenpolder, Westkapelle en Zoutelande.

Het kiesdistrict Middelburg vaardigde in deze periode per zittingsperiode één lid af naar de Tweede Kamer.

Legenda

cursief: in de eerste verkiezingsronde geëindigd op de eerste of tweede plaats, en geplaatst voor de tweede ronde;
vet: gekozen als lid van de Tweede Kamer.

6 maart 1888[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na vervroegde ontbinding van de Tweede Kamer.^[3]

	6 maart	20 maart^[4]
Kiesgerechtigden	4.267	4.267
Opkomst	3.698	3.924
Geldige stemmen	3.685	3.882
Blanco stemmen	10	31
Kandidaten
C. Lucasse	1.798	1.985
A. Smit	1.668	1.895
J. van der Beke Callenfels	175

9 juni 1891[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

	9 juni
Kiesgerechtigden	4.398
Opkomst	3.919
Geldige stemmen	3.884
Blanco stemmen	8
Kandidaten
A. Smit	1.852
C. Lucasse^[5]	1.808
C.J.A. Heydenrijck	133
W.P.G. Helsdingen	56

Geen van de kandidaten behaalde de absolute meerderheid, als gevolg waarvan een tweede verkiezingsronde noodzakelijk was. Smit was echter wel direct gekozen in het kiesdistrict Ridderkerk, en trok zich terug voor de tweede ronde in Middelburg. Daarom kon die daar niet gehouden worden.

25 juni 1891[bewerken | brontekst bewerken]

De naverkiezing werd gehouden om alsnog in de ontstane vacature te voorzien.

	25 juni
Kiesgerechtigden	4.398
Opkomst	3.907
Geldige stemmen	3.863
Blanco stemmen	37
Kandidaten
C. Lucasse^[5]	1.997
E. Fokker	1.555
J.H. Snijders	270

10 april 1894[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na vervroegde ontbinding van de Tweede Kamer.

	10 april
Kiesgerechtigden	4.311
Opkomst	1.938
Geldige stemmen	1.733
Blanco stemmen	200
Kandidaten
C. Lucasse^[5]	1.626

15 juni 1897[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

	15 juni	25 juni^[4]
Kiesgerechtigden	7.262	7.262
Opkomst	6.141	6.377
Geldige stemmen	5.960	6.260
Blanco stemmen	181	117
Kandidaten
C. Lucasse^[5]	2.672	3.137
E. Fokker	2.243	3.123
E.L. van Hardenbroek	856
A.P.C. van Karnebeek	177
G.T.W. Kotte	12

14 juni 1901[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

	14 juni
Kiesgerechtigden	7.770
Opkomst	6.397
Geldige stemmen	6.305
Blanco stemmen	92
Kandidaten
C. Lucasse^[5]	3.279
A. Smit	2.329
J.A. Bergmeyer	697

11 februari 1903[bewerken | brontekst bewerken]

Christiaan Lucasse, gekozen bij de verkiezingen van 14 juni 1901, trad op 12 januari 1903 af vanwege zijn benoeming als kantonrechter in Goes.^[6] Om in de ontstane vacature te voorzien werd een tussentijdse verkiezing gehouden.

	11 februari
Kiesgerechtigden	8.115
Opkomst	5.106
Geldige stemmen	4.888
Blanco stemmen	218
Kandidaten
C. Lucasse^[5]	3.703
J.A. Bergmeyer	1.185

16 juni 1905[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

	16 juni
Kiesgerechtigden	9.151
Opkomst	8.335
Geldige stemmen	8.245
Blanco stemmen	90
Kandidaten
C. Lucasse^[5]	4.180
H. Snijders	3.542
J.A. Bergmeyer	523

11 juni 1909[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

	11 juni
Kiesgerechtigden	10.198
Opkomst	8.864
Geldige stemmen	8.758
Blanco stemmen	106
Kandidaten
J.H. Blum	4.953
H. Snijders	2.467
E.A.O. de Casembroot	855
G.W. Sannes	483

17 juni 1913[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

	17 juni	25 juni^[4]
Kiesgerechtigden	11.293	11.293
Opkomst	10.289	10.671
Geldige stemmen	10.154	10.628
Blanco stemmen	135	43
Kandidaten
E.E. van Raalte	4.070	5.521
J.H. Blum^[5]	4.886	5.107
G.F. Lindeijer	1.198

15 juni 1917[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

	15 juni
Kiesgerechtigden	11.885
Opkomst	5.963
Geldige stemmen	5.759
Blanco stemmen	204
Kandidaten
E.E. van Raalte^[5]	4.448
H.C. Hofman	1.311

Opheffing[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezing van 1917 was de laatste verkiezing voor het kiesdistrict Middelburg. In 1918 werd voor verkiezingen voor de Tweede Kamer overgegaan op een systeem van evenredige vertegenwoordiging met kandidatenlijsten van politieke partijen.

Bronnen

Tweede Kamerverkiezingen kiesdistrict Middelburg op www.verkiezingsuitslagen.nl
Verkiezingen Tweede Kamer 1848-1918 op huygens.knaw.nl

Noten

↑ De verkiezingen in 1888 waren de eerste verkiezingen waarbij een Tweede Kamer van 100 leden gekozen werd; de verkiezingen in 1918 waren na de opheffing van de kiesdistricten de eerste verkiezingen waarbij de uitslag bepaald werd op grond van het stelsel van evenredige vertegenwoordiging.
↑ Een enkelvoudig district vaardigde per zittingsperiode één lid af naar de Tweede Kamer.
↑ Bij de grondwetsherziening van 1887 was het aantal leden van de Tweede Kamer uitgebreid van een variabel aantal, afhankelijk van de bevolkingsomvang, naar een vast aantal van 100. Tegelijkertijd werd het aantal kiesdistricten uitgebreid.
↑ ^a ^b ^c Omdat geen van de kandidaten in de eerste ronde de absolute meerderheid van de uitgebrachte geldige stemmen behaalde, was een tweede verkiezingsronde nodig. Deze werd gehouden tussen de twee kandidaten die in de eerste ronde de meeste stemmen behaald hadden.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Aftredend en herkiesbaar Tweede Kamerlid voor Middelburg.
↑ De vigerende wetgeving vereiste het aftreden van een lid van het parlement bij een aantal benoemingen. Het aftredende parlementslid was terstond herkiesbaar.

[1] De verkiezingen in 1888 waren de eerste verkiezingen waarbij een Tweede Kamer van 100 leden gekozen werd; de verkiezingen in 1918 waren na de opheffing van de kiesdistricten de eerste verkiezingen waarbij de uitslag bepaald werd op grond van het stelsel van evenredige vertegenwoordiging.

[2] Een enkelvoudig district vaardigde per zittingsperiode één lid af naar de Tweede Kamer.

[3] Bij de grondwetsherziening van 1887 was het aantal leden van de Tweede Kamer uitgebreid van een variabel aantal, afhankelijk van de bevolkingsomvang, naar een vast aantal van 100. Tegelijkertijd werd het aantal kiesdistricten uitgebreid.

[tweede_ronde-4] Omdat geen van de kandidaten in de eerste ronde de absolute meerderheid van de uitgebrachte geldige stemmen behaalde, was een tweede verkiezingsronde nodig. Deze werd gehouden tussen de twee kandidaten die in de eerste ronde de meeste stemmen behaald hadden.

[zittend-5] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Aftredend en herkiesbaar Tweede Kamerlid voor Middelburg.

[benoeming-6] De vigerende wetgeving vereiste het aftreden van een lid van het parlement bij een aantal benoemingen. Het aftredende parlementslid was terstond herkiesbaar.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]