Vernard Eller

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Vernard Marion Eller (Everett, Washington, 11 juli 1927 - La Verne, Californië, 18 juni 2007) was een Amerikaans theoloog, christen-anarchist en pacifist. Hij studeerde aan verschillende Amerikaanse universiteiten. Hij promoveerde als doctor in 1964 op een studie over de Deense filosoof Søren Kierkegaard. Hij was een voorganger bij de Church of the Brethern[1], een kerkgenootschap in de anabaptistische traditie en als hoogleraar in de filosofie en godsdienst verbonden aan de University of La Verne (een aan de Church of the Brethern gelieerde universiteit). Daarnaast verzorgde hij als gasthoogleraar colleges aan andere universiteiten. Hij gold als een expert in de godsdienstige opvattingen van Kierkegaard. Hij was sterk beïnvloed door Kierkegaard, Karl Barth, vader en zoon Blumhardt en Jacques Ellul.

Pacifisme en Simple Living[bewerken | brontekst bewerken]

Eller was een christen-pacifist en schreef het boek King Jesus' Manual of Arms for the Armless: War and Peace from Genesis to Revelation (1973) waarin hij geweldloosheid op Bijbelse grondslag verdedigde. Daarnaast was hij pleitbezorger van een eenvoudige levensstijl, en schreef het boek The Simple Life: The Christian Stance Toward Possessions (1973) waarin hij aan de hand van het evangelie en Kierkegaard een eenvoudige levensstijl bepleitte. In dit boek schetst hij vooral de verschillen tussen een eenvoudige levensstijl op seculiere grondslag en één gegrond op Bijbelse grondslag: simple living is geen doel op zich, maar hoort voort te vloeien uit de liefde voor God. Zou men simple living tot doel op zich nemen, dan zou dit kunnen leiden tot verafgoding.[2] Bezit wordt door Eller niet afgewezen maar, aan de hand van voorbeelden uit de werken van Kierkegaard, grondig af te zwakken.

Christen-anarchisme[bewerken | brontekst bewerken]

Eller was een christen-anarchist en in zijn boek Christian Anarchy: Jesus' Primacy Over the Powers (1987) en staat kritisch tegen de staat. Hij bepleit een christendom dat zich naast de staat moet ontplooien, zonder dat het zich tegen de staat zou moeten keren. Het tegen de staat keren zal uiteindelijk alleen maar leiden tot een toename van geweld: "You can't fight an Empire without becoming like the Roman Empire"[3] Net als de Franse christen-anarchist Jacques Ellul (aan wie Eller zijn boek heeft opgedragen) geloofde hij niet dat er staatsloze maatschappij zou kunnen bestaan[4][5] maar wel dat christenen die - waar mogelijk - uit de weg zouden moeten gaan. Christenen streven niet naar macht ("to fight arkys [van archie = macht] ... is to enter the contest of power (precisely that which Christian Anarchy rejects in principle)" [6], maar zijn in staat om door hun daden de maatschappij te dienen.[7] Net als in zijn boek over pacifisme (zie hierboven) doet Eller zijn uiterste beste om zij anarchisme te onderscheiden van seculier anarchisme.

Vernard Eller overleed op 18 juni 2007 in La Verne, Californië. Hij was getrouwd en had drie kinderen.[8] Een van zijn kinderen, Enten Eller, stond in 1982 als dienstweigeraar terecht.[9]

Werken[bewerken | brontekst bewerken]

Verwijzingen[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Een van de traditionele "vredeskerken" in de VS
  2. Namelijk het "eenvoudige leven" tot afgod maken.
  3. V. Eller: Christian Anarchy (1987), digitale versie
  4. "Christian anarchists have no opinion as to whether secular society would be better off with anarchy than it is with all its present hierarchies.", maar voegt hier direct - dialectisch - aan toe: "We can say only as much as Blumhardt said: "There is no way anarchy could be much worse than the nailed-up-tight business we have now." - Christian Anarchy (1987), digitale versie
  5. Net Ellul was Eller de mening toegedaan dat de afschaffing van de staat en de introductie van een anarchistische maatschappij onwenselijk zal zijn om dat zo'n maatschappij is in de ogen van Eller gewoon weer een nieuwe (de zoveelste) "archie" (macht) zal zijn; bovendien zijn anarchisten het nooit met elkaar eens. Een maatschappij zonder macht bestaat niet.
  6. ibidem
  7. Geen quiëtisme dus, maar participatie in de maatschappij: "Just so, the radical-discipleship churches that have been most anarchist toward the state and the world may have the best track records regarding the loving of neighbors near and far and the serving of human need. Anarchism is no bar to social service." Ibidem
  8. Newsline: June 20, 2007 - Church of the Brethern. Gearchiveerd op 2 januari 2019. Geraadpleegd op 1 januari 2019.
  9. UPI: Enten Eller, a minister's son who believes war is sinfull - 17 augustus 1982

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]