Warmte-krachtcentrale Vijfwal Houten
| Warmte-krachtcentrale Vijfwal Houten | ||
|---|---|---|
| ||
Centrale Vijfwal in 2019
| ||
| Ligging | ||
| Land |  Nederland
| |
| Locatie | Houten | |
| Coördinaten | 52° 1′ NB, 5° 11′ OL | |
| Techniek | ||
| Type centrale | Warmte-krachtcentrale | |
| Primaire brandstof | Gas | |
| Operationeel | ||
| Eigenaar | Eneco | |
Warmte-krachtcentrale Vijfwal Houten is een wijk-energiecentrale voor stadsverwarming in de gemeente Houten die vanaf 2001 in werking is.[1]
De centrale werd aanvankelijk geëxploiteerd door de Regionale Energie Maatschappij Utrecht (REMU),[2] die in 2003 overgenomen is door Eneco.[3] Dit bedrijf is eigenaar van deze aardgascentrale en van het bijbehorende warmtenet en de ketels die als warmtebuffer dienen.[1]
Eneco levert de warmte voornamelijk aan enkele duizenden woningen in Houten-Zuid: 2480 in 2009 en 3800 in 2013; daarnaast werd aan 18 andere gebouwen geleverd in 2013. In 2013 werd 150 terajoule (TJ) warmte geproduceerd. Daarvan werd 120 TJ geleverd aan woningen en 10 TJ aan andere afnemers.[Noot 1] In 2021 stelde Eneco zelf dat er jaarlijks 109 TJ aan warmte gebruikt werd. Het piekvermogen is 30 megawatt aan warmte en 6 megawatt aan elektriciteit. De centrale heeft onder meer drie gasmotoren van het type Jenbacher 616 en verder gasketels en warmtebuffers.[1][4]
TEO[bewerken | brontekst bewerken]
In 2020 en 2021 is een haalbaarheidsstudie uitgevoerd naar het benutten van de warmte van het Amsterdam-Rijnkanaal, dat 800 meter ten zuiden van de centrale ligt. Deze thermische energie uit oppervlaktewater (TEO) zou met een warmtepomp vrijgemaakt kunnen worden. Dit zou wel de aanleg van ondergrondse warmteopslag vereisen tussen het kanaal en de centrale.[5] De warmte uit het kanaal wordt ook genoemd in een gemeentelijke visie voor de warmtevoorziening van Houten.[6]
Conflict[bewerken | brontekst bewerken]
Een conflict tussen Eneco en een groep bewoners over de tarieven resulteerde in 2005 in de oprichting van een stichting Actie Giga Joule, die van 2005 tot 2011 een juridische strijd voerde. Rechtbank en gerechtshof oordeelden dat Eneco in redelijkheid tot de tariefstelling kon komen.[7][2][8][9]
Referenties[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ a b c Niessink, R, Developments of Heat Distribution Networks in the Netherlands p. 31 en Table 15. Energieonderzoek Centrum Nederland (ECN) (2015-06). Geraadpleegd op 18 februari 2022.
- ↑ a b LiDO - Document met links. linkeddata.overheid.nl. Rechtbank Rotterdam (9 juli 2008). Geraadpleegd op 18 februari 2022.
- ↑ N.V. Eneco Beheer : Annual report 2017. Eneco (2 februari 2018). Geraadpleegd op 19 februari 2022.
- ↑ Wielders, Lonneke, Benno Schepers en Marijke Schuurbiers (april 2016). Gastransitie en warmtenetten. CE Delft, Delft, "Bijlage A". Geraadpleegd op 16 december 2018.
- ↑ Stadswarmte Vijfwal Houten : Verduurzaming met warmte uit kanaalwater. Eneco (14 januari 2021). Gearchiveerd op 19 februari 2022. Geraadpleegd op 19 februari 2022.
- ↑ Op weg naar aardgasvrij wonen en werken in Houten : Transitievisie Warmte Gemeente Houten (pdf). Gemeente Houten (9 maart 2021). Geraadpleegd op 19 februari 2022.
- ↑ Actie Giga Joule. www.actiegj.nl. Geraadpleegd op 18 februari 2022.
- ↑ LiDO - Document met links. linkeddata.overheid.nl. Gerechtshof 's-Gravenhage (22 augustus 2011). Geraadpleegd op 18 februari 2022.
- ↑ Arrest Gerechtshof 's-Gravenhage, Sector Civiel recht : Zaaknummer : 200,029,673/01 : Zaak- en rolnummer rechtbank : 276536 / HA ZA 07-157 (23 augustus 2011). Geraadpleegd op 18 februari 2022.
Noot[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ De afname is 20 TJ lager dan de productie. De bron specificeert geen oorzaak, maar blijkens de tabellen in de ECN-bron zijn dergelijke verschillen gebruikelijk. Warmteverlies tijdens transport en opslag is een mogelijke oorzaak.
