Wereldkampioenschap voetbal vrouwen onder 20 - 2012

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wereldkampioenschap voetbal onder 20 vrouwen 2012
Toernooi-informatie
Gastland Vlag van Japan Japan
Datum 19 augustus 2012 - 8 september 2012
Teams 16 (van 6 confederaties)
Kampioen Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten (3e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 32
Doelpunten 104  (3,25 per wedstrijd)
Topscorer(s) Vlag van Noord-Korea Kim Un-Hwa (7)
Beste speler Vlag van Duitsland Dzsenifer Marozsán
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Het Wereldkampioenschap voetbal onder 20 vrouwen - 2012 was de 6e editie zijn van het FIFA Wereldkampioenschap voetbal onder 20 vrouwen. Oorspronkelijk zou het toernooi worden gehouden in Oezbekistan, maar wegens logistieke en technische problemen werd tijdens het FIFA-congres op 16 en 17 december 2011 besloten dat de organisatie werd ingetrokken[1]. Japan werd officieel gekozen als gastland op 8 februari 2012[2]

Aan dit toernooi deden 16 teams mee van de zes confederaties.

Geplaatste Teams[bewerken | brontekst bewerken]

Confederatie (Continent) Kwalificatietoernooi Gekwalificeerde teams
AFC (Azië) AFC Vrouwenkampioenschap voetbal onder 19 - 2011 Vlag van China China
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
Vlag van Noord-Korea Noord-Korea
CAF (Afrika) Africa Cup vrouwen onder 20 - 2012 Vlag van Ghana Ghana
Vlag van Nigeria Nigeria
CONCACAF
(Noord- en Midden-Amerika)
CONCACAF - voetbalkampioenschap vrouwen onder 20 - 2012 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Vlag van Mexico Mexico
Vlag van Canada Canada
CONMEBOL (Zuid-Amerika) Zuid-Amerikaans kampioenschap voetbal vrouwen onder 20 - 2012 Vlag van Brazilië Brazilië
Vlag van Argentinië Argentinië
OFC (Oceanië) OFC kampioenschap voetbal vrouwen onder 20 - 2012 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
UEFA (Europa) Europees Kampioenschap voetbal vrouwen onder 19 - 2011 Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Italië Italië
Vlag van Zwitserland Zwitserland
Vlag van Noorwegen Noorwegen
Gastland automatisch geplaatst Vlag van Japan Japan

Stadions[bewerken | brontekst bewerken]

In maart maakte de voetbalbond van Japan bekend aan de FIFA welke stadions er worden gebruikt..[3]

Rifu Saitama Tokio Kobe Hiroshima
Miyagistadion Urawa Komabastadion Olympisch Stadion Kobe Universiadestadion Hiroshima Big Arch
Capaciteit: 49.133 Capaciteit: 21.500 Capaciteit: 48.000 Capaciteit: 45.000 Capaciteit: 50.000

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

Groep A[bewerken | brontekst bewerken]

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Japan Japan 3 2 1 0 10 3 +7 7
Vlag van Mexico Mexico 3 2 0 1 7 4 +3 6
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 3 1 1 1 4 7 -3 4
Vlag van Zwitserland Zwitserland 3 0 0 3 1 8 -7 0

Groep B[bewerken | brontekst bewerken]

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Nigeria Nigeria 3 2 1 0 7 1 +6 7
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea 3 2 0 1 4 2 +2 6
Vlag van Brazilië Brazilië 3 0 2 1 2 4 -2 2
Vlag van Italië Italië 3 0 1 2 1 7 -6 1

Groep C[bewerken | brontekst bewerken]

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Noord-Korea Noord-Korea 3 3 0 0 15 3 +12 9
Vlag van Noorwegen Noorwegen 3 1 0 1 8 6 +2 6
Vlag van Canada Canada 3 1 0 2 8 4 +4 3
Vlag van Argentinië Argentinië 3 0 0 3 1 19 -18 0

Groep D[bewerken | brontekst bewerken]

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Duitsland Duitsland 3 3 0 0 8 0 +8 9
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 3 1 1 1 5 4 +1 4
Vlag van China China 3 1 1 1 2 5 -3 4
Vlag van Ghana Ghana 3 0 0 3 0 6 -6 0

Knock-outfase[bewerken | brontekst bewerken]

Kwartfinale Halve Finale Finale
                   
30 Augustus - Tokio        
 Vlag van Nigeria Nigeria  1
4 September - Tokio
 Vlag van Mexico Mexico  0  
 Vlag van Nigeria Nigeria  0
31 Augustus - Saitama
   Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten  2  
 Vlag van Noord-Korea Noord-Korea  1
8 September - Tokio
 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten  2  
 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten  1
30 Augustus - Tokio
   Vlag van Duitsland Duitsland  0
 Vlag van Japan Japan  3
4 September - Tokio
 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea  1  
 Vlag van Japan Japan  0 derde plaats
31 Augustus - Saitama
   Vlag van Duitsland Duitsland  3   8 September - Tokio
 Vlag van Duitsland Duitsland  4
   Vlag van Nigeria Nigeria  1
 Vlag van Noorwegen Noorwegen  0  
 Vlag van Japan Japan  2

Doelpuntenmakers[bewerken | brontekst bewerken]

7 doelpunten
6 doelpunten
5 doelpunten
4 doelpunten
3 doelpunten
2 doelpunten
1 doelpunt
Eigen doelpunten

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]