Witgevlekte glaskikker
| Witgevlekte glaskikker IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2019) | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Hyalinobatrachium valerioi Dunn, 1931 | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Witgevlekte glaskikker op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De witgevlekte glaskikker[2] (Hyalinobatrachium valerioi) is een kikker uit de familie glaskikkers (Centrolenidae). De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Emmett Reid Dunn in 1931. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Centrolene valerioi gebruikt.[3]
Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Zoals de naam van deze kleine, tere kikkertjes doet vermoeden, hebben ze een doorschijnende huid, die doet denken aan glas. De kikkervisjes zijn roze tot rood. Aan de vingers en de tenen bevinden zich hechtschijven. De lichaamslengte bedraagt 2 tot 3,5 centimeter.
Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]
Deze kikkers leven hoofdzakelijk terrestrisch.
Voortplanting[bewerken | brontekst bewerken]
De paring vindt plaats in de regentijd. Het legsel wordt aan bladeren gehecht, die boven het water hangen. De kikkervisjes die uit het ei komen, vallen direct in het water en graven zich op de bodem in.
Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]
Deze soort komt voor in Colombia, Costa Rica, Ecuador en Panama in tropische of subtropische vochtige laaglandbossen en rivieren.[4]
Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]
|
Referenties
Bronnen
|