Zilversubfluoride

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zilversubfluoride
Structuurformule en molecuulmodel
Kristalstructuur van zilversubfluoride
Algemeen
Molecuulformule Ag2F
IUPAC-naam zilver(0,I)fluoride
Molmassa 234,734 g/mol
CAS-nummer 1302-01-8
Wikidata Q417478
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur bronskleurig
Dichtheid 8,6 g/cm³
Smeltpunt (ontleedt) 90 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Zilversubfluoride (Ag2F) is een metaalhalogenide dat toegepast wordt in de tandheelkunde. De stof wordt bereid door metallisch zilver in het donker met zilver(I)fluoride te laten reageren:

Zilversubfluoride vormt kleine bronskleurige kristallen met een groene schijn. De stof geleid elektrische stroom goed. In contact met water treedt ontleding op onder vorming van een neerslag van zilverpoeder en een oplossing van zilverfluoride.

Kristalstructuur[bewerken | brontekst bewerken]

Ag2F heeft een anti-CdI2-kristalstructuur, dat wil zeggen: dezelfde kristalstructuur als cadmiumjodide, maar met zilver op de I-posities en F op de plaatsen van Cd2+.[1] De kleinste afstand tussen twee zilveratomen is 299,6 pm.[2]