Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het mineraal chalcociet is een koper-sulfide, een verbinding van een sulfide met koper, met de molecuulformule Cu2S. De naam van chalcociet is van het Griekse afgeleid chalcos, dat koper betekent. Chalcociet is grijs, staalgrijs of zwart, blauwzwart, is opaak, heeft een metallische glans, een grijszwarte streepkleur en de splijting van het mineraal is onduidelijk volgens het kristalvlak [110]. Het kristalstelsel is monoklien. Chalcociet heeft een massadichtheid van 5,65 kg/dm3, de hardheid is 2,5 tot 3 en het is niet radioactief. Chalcociet is een algemeen secundair mineraal, dat in de geoxideerde zones wordt gevormd rondom andere kopersulfide-afzettingen. De typelocatie is Cornwall, Engeland en Butte, Montana in de Verenigde Staten, en het mineraal wordt verder onder andere in Bristol, Connecticut en in Lubin in Polen gevonden.
