Gebruiker:Pimbrils/Kladblok: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 12: | Regel 12: | ||
| museum=[[Poesjkinmuseum]] |
| museum=[[Poesjkinmuseum]] |
||
}} |
}} |
||
'''De rode wijngaard''' (''La vigne rouge'') is een schilderij van de [[Nederland|Nederlandse]] kunstschilder [[Vincent van Gogh]], in olie op doek, 75 X 93 centimeter groot. Het werd geschilderd |
'''De rode wijngaard''' (''La vigne rouge'') is een schilderij van de [[Nederland|Nederlandse]] kunstschilder [[Vincent van Gogh]], in olie op doek, 75 X 93 centimeter groot. Het werd geschilderd op 5 november 1888 te [[Arles]]. |
||
== Context == |
== Context == |
||
Regel 20: | Regel 20: | ||
== Beschrijving == |
== Beschrijving == |
||
''De rode wijngaard'' toont een groep boeren die bezig zijn met de wijnoogst. Van Gogh schilderde de scène in zijn atelier, geheel vanuit zijn geheugen. Het doek wordt gezien als pendant voor "De groene wijngaard", dat Van Gogh kort daarvoor maakte, in september 1888, eveneens te Arles. |
''De rode wijngaard'' toont een groep boeren die bezig zijn met de wijnoogst. Van Gogh schilderde de scène in zijn atelier, geheel vanuit zijn geheugen, na een wandeling door de wijngaarden de avond tevoren. Het doek wordt gezien als pendant voor "De groene wijngaard", dat Van Gogh kort daarvoor maakte, in september 1888, eveneens te Arles. |
||
[[Bestand:Vn Gogh Groene wijngaard.jpg|thumb|240px|left|''De groene wijngaard'', [[Kröller-Müller Museum]], 72x92 cm.]] |
[[Bestand:Vn Gogh Groene wijngaard.jpg|thumb|240px|left|''De groene wijngaard'', [[Kröller-Müller Museum]], 72x92 cm.]] |
||
Regel 31: | Regel 31: | ||
Na de [[Russische Revolutie]] werd door de [[Bolsjewiek]]en beslag gelegd op Sjtsjoekins bezittingen en werd hij gedwongen naar Parijs te vluchten. Zijn woning in Moskou werd omgevormd in het Staatsmuseum voor Westerse Kunst. Tijdens de Duitse aanval op Moskou In 1941 werd de inventaris verplaatst naar [[Novosibirsk]], maar nadat de werken terug naar Moskou kwamen tijdens werd het museum in 1948 op last van [[Stalin]] gesloten omdat het te "bourgeois" zou zijn. Vervolgens werden de werken werden verdeeld over het [[Hermitage (Sint-Petersburg)|Hermitage Museum]] in [[Sint Petersburg|Leningrad]] en en Poeskinmuseum in Moskou, waar 'De rode wijngaard'' terecht kwam en nog steeds te bezichtigen is. |
Na de [[Russische Revolutie]] werd door de [[Bolsjewiek]]en beslag gelegd op Sjtsjoekins bezittingen en werd hij gedwongen naar Parijs te vluchten. Zijn woning in Moskou werd omgevormd in het Staatsmuseum voor Westerse Kunst. Tijdens de Duitse aanval op Moskou In 1941 werd de inventaris verplaatst naar [[Novosibirsk]], maar nadat de werken terug naar Moskou kwamen tijdens werd het museum in 1948 op last van [[Stalin]] gesloten omdat het te "bourgeois" zou zijn. Vervolgens werden de werken werden verdeeld over het [[Hermitage (Sint-Petersburg)|Hermitage Museum]] in [[Sint Petersburg|Leningrad]] en en Poeskinmuseum in Moskou, waar 'De rode wijngaard'' terecht kwam en nog steeds te bezichtigen is. |
||
''De rode wijngaard'' wordt heden ten dage beschouwd als een van de meest waardevolle schilderijen ter wereld.<ref>Zie onder andere de veilingwebsite [[http://www.art.com/products/p12341196-sa-i873360/vincent-van-gogh-the-red-vineyard-at-arles-c-1888-detail-.htm?aff=conf&ctid=64735901&rfid=742136&tkid=15034537 Art.com].</ref> |
|||
== Literatuur en bronnen == |
== Literatuur en bronnen == |
Versie van 23 nov 2014 14:52
De rode wijngaard | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Kunstenaar | Vincent van Gogh | |||
Jaar | 1888 | |||
Techniek | Olieverf op doek | |||
Afmetingen | 75 × 93 cm | |||
Museum | Poesjkinmuseum | |||
Locatie | Moskou, Rusland | |||
|
De rode wijngaard (La vigne rouge) is een schilderij van de Nederlandse kunstschilder Vincent van Gogh, in olie op doek, 75 X 93 centimeter groot. Het werd geschilderd op 5 november 1888 te Arles.
Context
De aanblik van de druivenoogst in het najaar van 1888 te Arles, betekende voor Van Gogh, als Nederlander, de confrontage met een voor hem geheel nieuw ritueel, dat door de Fransen ook wel met "vendange" werd aangeduid. Uit zijn brieven blijkt niettemin dat hij er van tevoren al een aantal duidelijke, vooropgezette beelden bij had gevormd, welke tot uitdrukking komen in een aantal Idyllische weergaven van het tafereel. De rode wijngaard er hiervan een typerend voorbeeld.
Ten tijde van het maken van het schilderij schreef van Gogh aan zijn broer Theo: "O prachtige zo'n van de hoogzomer. Ze beukt op mijn hoofd en ik twijfel er niet aar dat het mij een beetje gek maakt". Kort daarna sneed hij zijn oor af.
Beschrijving
De rode wijngaard toont een groep boeren die bezig zijn met de wijnoogst. Van Gogh schilderde de scène in zijn atelier, geheel vanuit zijn geheugen, na een wandeling door de wijngaarden de avond tevoren. Het doek wordt gezien als pendant voor "De groene wijngaard", dat Van Gogh kort daarvoor maakte, in september 1888, eveneens te Arles.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/97/Vn_Gogh_Groene_wijngaard.jpg/240px-Vn_Gogh_Groene_wijngaard.jpg)
Duidelijk zichtbaar in beide werken is de invloed van de Japanse Prentkunst. Van Gogh voelde zich verwant met de druivenplukkers omdat ze werkten "in het ritme van de natuur en niet ertegenin".[1] Hij schreef in zijn brieven: "Als je de Japanse kunst bestudeert, dan zie je een ontegenzeggelijk wijs, filosofisch en intelligent mens. Zie je hoe hij zijn tijd doorbrengt? Met het bestuderen van de afstand tussen de aarde en de maan? Nee. Met het bestuderen van de politiek van Bismarck? Nee. Hij bestudeert slechts één enkele grasspriet".
Deze dwangmatige interesse voor details en ritmes in de natuur, ten koste van de interesse in wetenschap en politiek, is typerend voor Van Goghs latere werk. Hij toont geen pijnlijke ruggen of vermoeide, afgematte gezichten, verouderd door jaren van zwoegen. Zijn oogsters baden in een het gloedvolle licht van een ondergaande namiddagzon, ogenschijnlijk in volledige harmonie met de arcadische omgeving. Geschilderd in snelle, brede, divisionistische stroken ontstaat een expressieve, afgewogen kleurencompositie, los van elke sociale context. Het exorbitante kleurgebruik is typerend voor vrijwel alle van Van Goghs latere werken.
Verkoop
De rode wijngaard is het enige schilderij dat Van Gogh tijdens zijn leven heeft verkocht: tijdens een expositie van Les XX te Brussel werd het voor 400 franc verkocht aan de Belgische kunstschilders Anna Boch, met wiens broers Eugene Boch Van Gogh bevriend was.[2] Ze hing het schilderij op in haar "salon de musique" in haar huis in de Rue de l´Abbaye in Brussel, temidden van werken van ondermeer Georges Seurat, Paul Signac en Paul Gauguin. In 1906 verkocht Boch het schilderij op haar beurt voor 10.000 francs aan Galerie Bernheim te Parijs, waarna het werd doorverkocht aan de Russische textielhandelaar en kunstverzamelaar Sergej Sjtsjoekin (1854-1936). Deze nam het werk mee naar zijn monumentale herenhuis in Moskou, waar het een plaats kreeg temidden van werken van Pablo Picasso (56), Henri Matisse (38), Paul Cezanne (8), Paul Gauguin (16), [Claude Monet]] (13), Pierre-Auguste Renoir, Henri de Toulouse-Lautrec en andere vooraanstaande modernistische schilders. Sjtsjoekin bezat ook nog drie andere werken van Van Gogh, waaronder Het nachtcafé.
Na de Russische Revolutie werd door de Bolsjewieken beslag gelegd op Sjtsjoekins bezittingen en werd hij gedwongen naar Parijs te vluchten. Zijn woning in Moskou werd omgevormd in het Staatsmuseum voor Westerse Kunst. Tijdens de Duitse aanval op Moskou In 1941 werd de inventaris verplaatst naar Novosibirsk, maar nadat de werken terug naar Moskou kwamen tijdens werd het museum in 1948 op last van Stalin gesloten omdat het te "bourgeois" zou zijn. Vervolgens werden de werken werden verdeeld over het Hermitage Museum in Leningrad en en Poeskinmuseum in Moskou, waar 'De rode wijngaard terecht kwam en nog steeds te bezichtigen is.
De rode wijngaard wordt heden ten dage beschouwd als een van de meest waardevolle schilderijen ter wereld.[3]
Literatuur en bronnen
- Ingo Walther, Rainer Metzger: Vincent van Gogh. alle schilderijen. Taschen, Keulen, 2001, blz. 415 en 450. ISBN 3-8228-1217-X
- J. Cutts, J. Smith: Van Gogh. Parragon, Bath, 2000,. ISBN 1-40541-326-3
Externe link
- (en) Informatie over het schilderij op website Washington Post
- (en) Informatie over het schilderij op AnnaBoch.com
- (en) Over het ontstaan van het Poesjkinmuseum uit de collecties van Morozov en Sjtsjoekin
- x
- [1]
Noten
- ↑ Cf. Cutts, Smith: Van Gogh, blz. 142.
- ↑ Cf. Steven Naifeh & Gregory White Smith: Vincent van Gogh: De biografie,2011, blz. 926. Daarbij zij aangetekend dat Van Gogh wel regelmatig schilderijen als "betaalmiddel" gebruikte, onder voor schildersmaterialen in de verfwinkel van Julien Tanguy te Parijs en later voor behandelingen die hij kreeg van dokterPaul Gachet. Zie ook hier.
- ↑ Zie onder andere de veilingwebsite [Art.com.