Gebruiker:Davv69/Magdalena Stockmans: verschil tussen versies
→Seb: rrr |
→Seb: hy |
||
Regel 18: | Regel 18: | ||
[[Marokkaanse zwarte zeep]] |
[[Marokkaanse zwarte zeep]] |
||
[https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5605219/ xxxxx] |
[https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5605219/ xxxxx] |
||
[https://bellatory.com/hygiene-grooming/How-To-Make-a-Luscious-Beldi-Type-Bath-Soap vvv] |
|||
==Archief Philips-Duphar== |
==Archief Philips-Duphar== |
Versie van 17 jun 2020 21:03
Zandbak
Deze pagina is bedoeld voor mezelf om een eerste opzet voor een nieuw lemma te maken. Het is niet de bedoeling dat je hier aanpassingen doet. Suggesties kun je beter kwijt op de bijhorende overlegpagina.
Seb
Sabon beldi of Marokkaanse zwarte zeep is een dikvloeibare, hoog-alkalische zeep gemaakt van olijfolie en gemacereerde olijven. Dit geeft de zeep zijn karakteristieke donkergroenzwarte kleur.
In de hamams van Marokko wordt deze zeep gebruikt voor het reinigen, hydrateren en exfoliëren van de huid. Eerst wordt een beetje zeep wordt op een natte huid gewreven. Na 5-10 minuten wordt een grof washandje, Kessa genaamd, gebruikt om de dode huid te verwijderen. De zeep bevat ook veel vitamine E. Marokkaanse zwarte zeep moet niet worden verward met de zwarte zeep ose dudu aangezien de ingrediënten en de plaats van herkomst verschillen.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Moroccan black soap op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
xxx . Marokkaanse zwarte zeep xxxxx vvv
Archief Philips-Duphar
De veterinaire activiteiten werden in 1997 verkocht aan Fort Dodge, een onderdeel van Wyeth.
In 2007 werd de Vitamine D Divisie en steroiden inclusief de vestiging in Veenendaal verkocht aan Dishman Pharmaceuticals and Chemicals Limited.[1] Ook wordt Solvay Biologicals opgericht als dochteronderneming van Solvay Pharmaceuticals. Een deel van de Vestiging Weesp en de hele Vestiging Olst is overgaan naar Biologicals.
nuttige links
https://www.tijd.be/backbench/algemeen/Solvay-verkoopt-site-fijnchemie-aan-Dishman/5468980
Abbott
Abbott Laboratories | ||||
---|---|---|---|---|
Beurs | NYSE: ABT | |||
Oprichting | 1888 | |||
Sleutelfiguren | Miles D. White (CEO) | |||
Hoofdkantoor | Lake Bluff, Illinois, V.S. | |||
Werknemers | 107.000 | |||
Producten | geneesmiddelen | |||
Website | www.abbott.com | |||
|
Abbott Laboratories , (oprichtingsnaam: Abbott Alkaloid Company) is een wereldwijd opererend, beursgenoteerd farmaceutisch bedrijf met ongeveer 107.000 werknemers. Het bedrijf is in 1888 opgericht door Wallace C. Abbott (1857-1921) en heeft zijn hoofdkantoor in Lake Bluff, Illinois. De kernactiviteit van Abbott Laboratories is het onderzoeken, ontwikkelen en vervaardigen van verschillende geneesmiddelen. Abbott werd op 1 januari 2013 opgesplitst in twee onafhankelijke bedrijven, Abbott en AbbVie. Abbott blijft actief op gebieden zoals diagnostiek, medische technologie, voeding en gevestigde merkgeneesmiddelen. AbbVie is een nieuw opgericht, op onderzoek gebaseerd BioPharma-bedrijf en actief op gebieden als immunologie, oncologie en virologie.
Vestigingen in Nederland
Abbott heeft vestigingen in Alkmaar, Breda, Heerlen, Hoofddorp, Olst, Weesp en Zwolle.
In 2010 werden de vestigingen van Solvay Pharmaceuticals overgenomen. In 2010 maakte Abbott het bekend de gehele onderzoeksafdeling van de vestiging in Weesp te zullen sluiten, wat 510 ontslagen tot gevolg had. Bij deze afdeling werden vaccins ontwikkeld. Over bleef een productie-afdeling in Weesp en de vestiging Olst, met in totaal 630 arbeidsplaatsen. De maatregel had plaats in het kader van herstructureringsmaatregelen na de overname.[2]
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Abbott Laboratories op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Lompenoorlog
Davv69/Magdalena Stockmans | ||||
---|---|---|---|---|
Cavalerie van de opstandelingen tijdens de Lompenoorlog (Carga de Cavalaria, 1893 door Guilherme Litran)
| ||||
Datum | 20 september 1835 - 1 maart 1845 | |||
Locatie | Zuid-Brazilië | |||
Verdrag | Verdrag van Ponche Verde | |||
Strijdende partijen | ||||
|
De Lompenoorlog (Portugees: Guerra dos Farrapos of Revolução Farroupilha) (20 september 1835 tot 1 maart 1845) was een gewapend conflict tussen de Braziliaanse keizerlijke regering enerzijds en separatisten anderzijds. De rebellen, onder aanvoering van de generaals Bento Gonçalves da Silva en Antônio de Sousa Neto gaven zich over in 1845.
Op 20 september 1835 kwam de Braziliaanse provincie Rio Grande do Sul in opstand vanwege verhoogde belastingen op onder andere rundvlees. De in deze provincie geproduceerde charqui, een soort gedroogd vlees, kon daardoor niet concurreren met het rundvlees uit Uruguay en Argentinië
Bento Gonçalves da Silva veroverde de hoofdstad Porto Alegre. De president van Rio Grande do Sul, Antonio Rodrigues Braga, vluchtte en de opstandelingen kozen Marciano Pereira Ribeiro als hun nieuwe president. Generaal Antônio de Sousa Neto riep op 11 september 1836 de republiek Piratini uit, met Gonçalves da Silva als president. Gonçalves da Silva werd gevangen genomen door keizerlijke troepen, maar slaagde in 1837 er in om te vluchten. Op 15 mei 1836 viel Porto Alegre terug in de handen van de keizerlijke regering en kon daarna niet meer worden heroverd door de opstandelingen.
In 1839 sloot Giuseppe Garibaldi zich aan bij de separatisten, en de opstand breidde zich uit naar de noordelijke provincie Santa Catarina. Daar werd de republiek Juliana uitgeroepen met als hoofdstad Laguna. In juli 1839 vormde de Republiek Piratini een confederatie met de Republiek Juliana, die dat jaar werd uitgeroepen, maar de republiek Juliana zou maar vier maanden bestaan.
In 1842 namen de separatisten een liberale grondwet aan. Datzelfde jaar werd Luís Alves de Lima e Silva benoemd tot president van Rio Grande do Sul en Opperbevelhebber van de troepen belast met het neerslaan van de opstand. Hij slaagde erin een vreedzame oplossing te vinden.
Op 1 maart 1845, ondertekenden beide partijen het Verdrag van Ponche Verde. In het verdrag werd de separatisten amnestie beloofd, opname in het keizerlijke leger, terugbetaling van de schuld van de Republiek Piratini en een tarief van 25 procent op ingevoerde charque.
Bronnen
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Farrapen-Revolution op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.