β-Uranofaan
| β-Uranofaan | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Mineraal | ||||
| Chemische formule | Ca(UO2)2[HSiO4]2·5(H2O) | |||
| Kleur | Groen tot (bruin)geel | |||
| Streepkleur | Lichtgeel | |||
| Hardheid | 2,5-3 | |||
| Gemiddelde dichtheid | 3,9 kg/dm3 | |||
| Glans | Glasglans | |||
| Opaciteit | Doorzichtig tot doorschijnend | |||
| Splijting | Perfect volgens [010], matig volgens [100] | |||
| Overige eigenschappen | ||||
| Radioactiviteit | Zeer sterk | |||
| Lijst van mineralen | ||||
| ||||
Het mineraal β-uranofaan is een gehydrateerd-calcium-uranium-waterstof-silicaat met de chemische formule Ca(UO2)2[HSiO4]2·5(H2O). Het mineraal behoort tot de nesosilicaten.
Eigenschappen
Het doorzichtig tot doorschijnend groene of (bruin)gele β-uranofaan heeft een glasglans, een lichtgele streepkleur en de splijting van het mineraal is perfect volgens het kristalvlak [010] en matig volgens [100]. Het kristalstelsel is monoklien. Uranofaan heeft een gemiddelde dichtheid van 3,9, de hardheid is 2,5 tot 3 en het mineraal is zeer sterk radioactief. De gamma ray waarde volgens het American Petroleum Institute is 4.485.425,45. Daarmee is het een van de meest radioactieve silicaten.
Naamgeving
De naam van het mineraal is afgeleid van uranofaan waaraan het chemisch gezien gelijk is.
Voorkomen
De typelocatie is Jáchymov in Tsjechië.