(1,1'-bis(difenylfosfino)ferroceen)palladium(II)dichloride

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(1,1'-bis(difenylfosfino)ferroceen) palladium(II)dichloride
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van [1,1'-bis(diphenylphosphino)ferroceen] palladium(II)dichloride
Algemeen
Molecuulformule C34H28Cl2FeP2Pd
Andere namen (dppf)PdCl2
Molmassa 731,70 g/mol
CAS-nummer 72287-26-4
Wikidata Q2567690
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
EG-Index-nummer 615-748-9
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Smeltpunt 266-283[1] °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

[1,1'-bis(difenylfosfino)ferroceen]palladium(II)dichloride is een complex van palladium, waarin de ijzerhoudende ligand 1,1'-bis(difenylfosfino)ferroceen voorkomt. De verbinding is commercieel verkrijgbaar (meestal in dichloormethaan als oplosmiddel) en een veelgebruikt katalysator in palladiumgekatalyseerde koppelingsreacties. Een voorbeeldreactie is de katalyse van de borylering van een triflaat met pinacolboraan.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Hoewel de stof commercieel verkrijgbaar is, kan hij op laboratoriumschaal ook uit 1,1'-bis(difenylfosfino)ferroceen en nitrilocomplexen (bijvoorbeeld met acetonitril) van palladium(II)chloride gesynthetiseerd worden:[2]