Palladium(II)chloride

Palladium(II)chloride
Structuurformule en molecuulmodel
Palladium(II)chloride
Algemeen
Molecuulformule	PdCl2
IUPAC-naam	palladium(II)chloride
Andere namen	palladiumdichloride
Molmassa	177,326 g/mol
SMILES	Cl[Pd]Cl
InChI	1S/2ClH.Pd/h2*1H;/q;;+2/p-2
CAS-nummer	7647-10-1
EG-nummer	231-596-2
PubChem	24290
Wikidata	Q419904
Beschrijving	Donkerrode vaste stof
Vergelijkbaar met	platina(II)chloride
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Gevaar
H-zinnen	H301 - H317
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P280 - P301+P310
Hygroscopisch?	ja
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vast
Kleur	donkerrood
Dichtheid	4,0 g/cm³
Smeltpunt	679 °C
Goed oplosbaar in	zoutzuur, organische oplosmiddelen
Matig oplosbaar in	koud water
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur	trigonaal
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Palladium(II)chloride is het palladiumzout van waterstofchloride en heeft als brutoformule PdCl₂. De stof komt voor als een hygroscopische donkerrode vaste stof, die matig oplosbaar is in koud water.

Synthese

Palladium(II)chloride kan bereid worden door metallisch palladium op te lossen in koningswater of sterk geconcentreerd zoutzuur, in een chloorgas-atmosfeer.

Structuur en eigenschappen

Palladium(II)chloride is qua kristalstructuur vergelijkbaar met platina(II)chloride. Er zijn 2 kristalstructuren van palladium(II)chloride bekend: een α- en een β-vorm. In beide vormen nemen de palladiumatomen een vierkant-planaire structuur aan, die karakteristiek is voor palladium(II)-zouten. Verder worden de palladiumatomen verbonden door middel van 2 chloorbruggen. In de α-vorm neemt het zout een polymeerstructuur aan, bestaande uit zeer lange ketenstructuren. De β-vorm, die moleculair van aard is, neemt een octaëdrische clustervorm aan met zes palladiumatomen en twaalf chlooratomen (die de brug tussen twee palladiumatomen vormen).

Molecuulmodel van de kristalstructuur van α-palladium(II)chloride	Molecuulmodel van de kristalstructuur van β-palladium(II)chloride

Eigenschappen en toepassingen

Vanaf 600°C ontleedt palladium(II)chloride in palladium en dichloor. Het lost zeer gemakkelijk op in zoutzuur, doordat het 2 chloride-ionen opneemt en daarmee het tetrachloropalladaat-ion vormt:

$\mathrm {PdCl_{2}\ +\ 2\ Cl^{-}\ \longrightarrow \ 2\ [PdCl_{4}]^{2-}}$

Palladium(II)chloride wordt als uitgangsstof gebruikt in de palladiumchemie, alsook in talrijke organische reacties. Zo katalyseert het de oxidatie van etheen tot aceetaldehyde.

Bij het oplossen in waterstofsulfide ontstaat een bruin-zwarte neerslag van palladium(II)sulfide. Palladium(IV)sulfide kan gevormd worden door het verhitten van palladium(II)chloride met zwavel.

Een belangrijke toepassingen van deze stof is de detectie van koolstofmonoxide. Hiervoor wordt filtreerpapier in een zeer sterk verdunde oplossing van palladium(II)chloride gedrenkt. Wanneer dit papier nu in contact komt met koolstofmonoxide (of andere reductantia), wordt zwart palladium gevormd door reductie ervan:

$\mathrm {PdCl_{2}\ +\ CO\ +\ H_{2}O\ \longrightarrow \ Pd\ +\ CO_{2}\ +\ HCl}$

Palladium(II)chloride wordt gebruikt in de synthese van de palladiumkatalysator tetrakis(trifenylfosfine)palladium(0). Hiervoor wordt eerst het dichloorbis(trifenylfosfine)palladium(II)-complex gevormd door reactie van palladium(II)chloride met trifenylfosfine in benzonitril. Vervolgens worden hydrazine en trifenylfosfine in reactie hiermee gebracht en na afkoeling van het reactiemengsel slaat het palladiumcomplex neer en kan het afgefilterd worden.

Bronnen, noten en/of referenties