Nysa (planetoïde)

(44) Nysa
	model van Nysa gebaseerd op de lichtkromme
Type	Planetoïde; E-type
Datum ontdekking	27 mei 1857
Fysische gegevens
Diameter	113×67×65 km
Massa	3,7x1017 kg
Rotatietijd	6,421417 uur
Absolute helderheid	+7,03 mag
Albedo	0,545%
Baangegevens
Perihelium	2,0625 AU
Aphelium	2,7846 AU
Halve lange as (a)	2,4236 AU
Excentriciteit (e)	0,1490
Lengte klimmende knoop (Ω)	131,595°
Argument van het periapsis (ω)	342,521°
Middelbare anomalie (M)	118,743
Periode (P)	1377,68 dagen; (3,773 a)
Dagelijkse beweging (n)	19,13 km/s
Inclinatie (i)	3,7030°
Waarnemingsgegevens
Standaardepoche	J2006
Portaal	Astronomie

(44) Nysa is een planetoïde in de planetoïdengordel tussen de banen van de planeten Mars en Jupiter. Nysa draait in 3,77 jaar om de zon, in een ellipsvormige baan die bijna 4° helt ten opzichte van de ecliptica. De afstand tot de zon varieert tijdens een omloop tussen de 2,063 en 2,785 astronomische eenheden.

Ontdekking en naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]

Nysa werd op 27 mei 1857 ontdekt door de Duitse astronoom Hermann Goldschmidt. Goldschmidt had eerder al vijf andere planetoïden ontdekt en zou in totaal veertien planetoïden ontdekken.

Nysa is genoemd naar Nysa, in de Griekse mythologie het land waar de god Dionysos opgroeide.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Nysa is zowel met spectraalanalyse,^[2] radar,^[1] als met de Hubble Space Telescope^[3] onderzocht. Ze blijkt een langwerpige vorm te hebben met een lange as van ongeveer 113 km en een korte as van 65 km. Het is niet helemaal uitgesloten dat ze een dubbelplanetoïde is en uit twee ongeveer even grote lichamen bestaat.

Nysa wordt door spectraalanalyse ingedeeld bij de E-type planetoïden, wat betekent dat ze een relatief hoog albedo heeft en een licht oppervlak. E-planetoïden zijn rijk in het mineraal enstatiet. Nysa draait in bijna 6,5 uur om haar eigen as.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Lijst van planetoïden

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

(en) Nysa (planetoïde) in de JPL Small-Body Database

Bronnen

↑ ^a ^b Shepard, M., et al. (May 2008). Radar observations of E-class Asteroids 44 Nysa and 434 Hungaria. Icarus 195 (1): 220–225. DOI: 10.1016/j.icarus.2007.12.018.
↑ ^a ^b Kaasalainen, M., Torppa, J.; Piironen, J. (March 2002). Binary structures among large asteroids. Astronomy and Astrophysics 383: L19–L22. DOI: 10.1051/0004-6361:20020015.
↑ Tanga, P., et al. (April 2003). Asteroid observations with the Hubble Space Telescope. II. Duplicity search and size measurements for 6 asteroids. Astronomy and Astrophysics 401: 733–741. DOI: 10.1051/0004-6361:20030032.

[radar-1] Shepard, M., et al. (May 2008). Radar observations of E-class Asteroids 44 Nysa and 434 Hungaria. Icarus 195 (1): 220–225. DOI: 10.1016/j.icarus.2007.12.018.

[binary-structures-2] Kaasalainen, M., Torppa, J.; Piironen, J. (March 2002). Binary structures among large asteroids. Astronomy and Astrophysics 383: L19–L22. DOI: 10.1051/0004-6361:20020015.

[hubble-3] Tanga, P., et al. (April 2003). Asteroid observations with the Hubble Space Telescope. II. Duplicity search and size measurements for 6 asteroids. Astronomy and Astrophysics 401: 733–741. DOI: 10.1051/0004-6361:20030032.

[1]

[2]

[3]