Naar inhoud springen

4,4-dimethyloxazolidine

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf 4,4-Dimethyloxazolidine)
4,4-dimethyloxazolidine
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 4,4-dimethyloxazolidine
Structuurformule van 4,4-dimethyloxazolidine
Algemeen
Molecuulformule C5H11NO
IUPAC-naam 4,4-dimethyl-1,3-oxazolidine
Andere namen oxazolidine A
Molmassa 101,15 g/mol
SMILES
CC1(COCN1)C
InChI
1S/C5H11NO/c1-5(2)3-7-4-6-5/h6H,3-4H2,1-2H3
CAS-nummer 51200-87-4
EG-nummer 257-048-2
PubChem 62010
Wikidata Q16801494
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Vlampunt 49 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

4,4-dimethyloxazolidine (afgekort tot DMO of DMOZ) is een cyclisch amine uit de groep van oxazolidines. De stof komt voor als een kleurloze, ontvlambare vloeistof met een sterke geur. Ze is wateroplosbaar en veroorzaakt irritatie bij contact met de huid.

Oxazolidines worden algemeen bereid door de condensatiereactie van een β-aminoalcohol met een aldehyde; voor 4,4-dimethyloxazolidine zijn dit isobutanolamine en formaldehyde. De stof wordt verkocht als een oplossing van ongeveer 78% in water.

4,4-dimethyloxazolidine wordt gebruikt als antimicrobieel conserveermiddel in watergebaseerde systemen, waaronder verven, inkten, emulsies, diverse huishoudelijke en industriële schoonmaakproducten, vaatwasproducten, oppervlakteactieve stoffen en metaalbewerkingsvloeistoffen. Het gehalte in eindproducten ligt meestal tussen 0,05 en 0,5 gewichtsprocent. Ze wordt niet gebruikt in producten die met voedsel in contact komen.[1]

In de Europese Unie is 4,4-dimethyloxazolidine sedert april 2014 niet meer toegelaten als biocide in producten van productsoorten 6 (conserveringsmiddelen in conserven), 12 (slijmbestrijdingsmiddelen) en 13 (conserveringsmiddelen voor metaalbewerkingsvloeistoffen).[2]