Adiós Nonino is een tango van de Argentijnse componist Ástor Piazzolla. Piazzolla schreef het lied in 1959 nadat zijn vader was overleden. De titel van het lied is een samenvoeging van het Spaanse woord voor vaarwel en een verspaansing van het Italiaanse woord voor grootvader: nonno. Piazzolla's vader was namelijk Italiaans en werd door Piazzolla's kinderen “nonino” genoemd. Een adequate vertaling waaruit die genegenheid spreekt zou luiden: "Vaarwel opaatje".
Kraayenhof hoorde Adiós Nonino 18 jaar eerder, in 1984, tijdens een live-optreden van Ástor Piazzolla y su Quinteto Tango Nuevo voor de VPRO-televisie in Tivoli, Utrecht, en besloot toen bandoneon te gaan studeren.[1]
Van de door Kraayenhof gespeelde versie werd een maand na het koninklijk huwelijk een single uitgebracht. Het nummer staat op het album Tango Royal dat werd bekroond met de Edison Klassiek Publieksprijs.