Albert de Voogd

Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.

Albert de Voogd in 1941

Albertus de Voogd (Haarlemmerliede, 17 oktober 1906 – Voorschoten, 17 maart 2007) was landbouwkundig ingenieur. Hij was tevens honorair consul in Sevilla voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog en heeft daar veel Engelandvaarders geholpen.

Nederlands Indië

De Voogd was de jongste van de drie zonen. Zijn vader was dierenarts. Toen hij twee jaar was verhuisden zijn ouders naar Semarang. Voor de middelbare school werden de jongens naar Nederland gestuurd. Bert kwam in huis bij een pleeggezin in Utrecht. Hij zat op de HBS De Munnick en haalde bij zijn eindexamen een 10 voor wiskunde. Hij voetbalde bij SV Kampong.

Nederland

Hij ging tropische landbouw studeren aan de Landbouwhogeschool Wageningen en bleef daarna nog twee jaar werken op het lab bij professor Hudig. Ondertussen zocht hij een baan in Nederlands-Indië. In Wageningen ontmoette hij Sabien Burgers, met wie hij op 19 januari 1934 in het huwelijk trad.

Spanje

In 1934 vertrok De Voogd met zijn vrouw naar Sevilla, waar hij ging werken op de eucalyptusplantage die zijn schoonvader had opgezet voor de productie van papier. Ze gingen wonen in Almonte, vlak bij de plantage. In 1935 werd hun eerste zoon geboren. In 1936 begon de Spaanse Burgeroorlog. Het huis van De Voogd en van zijn schoonouders werd meerdere malen door gewapende guerrilleros doorzocht maar verder werden ze met rust gelaten. Toen Franco de overwinning behaalde, voelde dat voor hen als een bevrijding. Toen de overheid aan de bevolking vroeg goud in te leveren voor de wederopbouw, leverde De Voogd zijn gouden zegelring in.

Tweede Wereldoorlog

In 1941 verhuisde het gezin naar Sevilla zodat de kinderen - er waren inmiddels nog twee zoons geboren - daar naar school konden gaan. Hij bleef administrateur van de plantage maar werd ook Nederlands consul. Ze woonden in Villa Bella aan de Avenida de Manuel Siurot en de kinderen gingen naar de Franse school.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog hielp De Voogd Engelandvaarders aan goede contacten zodat zij hun reis naar het Verenigd Koninkrijk konden vervolgen. Soms gaf hij hen tijdelijk onderdak, zoals aan Louis d’Aulnis, Willem Bartelings, Rudy Blatt, Cees Droogleever Fortuyn, Hans Knoop.

Na de oorlog

Na de oorlog was er niets meer van de plantage over; al het hout was voor houtskool en als brandstof gebruikt. Er werd alleen nog wat etherische olie geproduceerd. In 1945 verhuisde het gezin naar Engeland waar Bert voor Unilever ging werken. In 1946 verhuisde hij naar Frankrijk, eveneens voor Unilever. Eerst woonden ze in Parijs, maar in 1948 verhuisden ze naar Vaucresson. Hier werd in 1949 hun dochter Sabien geboren. In 1950 werd Bert overgelaatst naar een oliefabriek in Sainte-Croix in Zuid-Frankrijk. De oudste zonen werden naar Nederland gestuurd en deden eindexamen aan het Huygens Lyceum in Voorburg. Vanaf 1952 woonde De Voogd weer in Nederland. In 1954 verliet hij Unilever om directeur van een melkfabriek te worden. Ze verhuisden naar Breukelen. Na zijn pensionering gingen ze weer in Spanje wonen. De laatste jaren bracht het echtpaar weer in Nederland door. De Voogd overleed op 100-jarige leeftijd.

Bronnen, noten en/of referenties

• Levensloop van Albertus de Voogd, door Pedro de Voogd