Ammoniumfluoride

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ammoniumfluoride
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van ammoniumfluoride
Algemeen
Molecuulformule NH4F
IUPAC-naam ammoniumfluoride
Molmassa 37,036863 g/mol
SMILES
[NH4+].[F-]
InChI
1/FH.H3N/h1H;1H3/fF.H4N/h1h;1H/q-1;+1
CAS-nummer 12125-01-8
EG-nummer 235-185-9
PubChem 25516
Wikidata Q205374
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Toxisch
Gevaar
H-zinnen H301 - H311 - H331
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P280 - P301+P310 - P311
EG-Index-nummer 009-006-00-8
VN-nummer 2505
ADR-klasse Gevarenklasse 6.1
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur kleurloos
Dichtheid 1,009 g/cm³
Oplosbaarheid in water 453 g/L
Goed oplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Ammoniumfluoride is het zout van ammoniak (NH3) en waterstoffluoride (HF). De stof komt voor als kleurloze kristallen die goed oplosbaar zijn in water. Het is een giftige stof die ontleedt bij verhitten:

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Ammoniumfluoride is een corrosieve stof en wordt daarom, zoals andere fluoriden, als etsstof gebruikt voor etsen van glas en glazuur, en in de elektronische industrie voor het etsen van siliciumwafels, waaruit chips worden vervaardigd.

Sommige agressieve reinigingsproducten, waaronder ontkalkers, gevelreinigers en dergelijke, bevatten een weinig ammoniumfluoride (die zijn dan wel niet geschikt voor het reinigen van glas, tegels en marmer).

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

Ammoniumfluoride tast glas en sommige metalen aan, en wordt daarom bewaard in ijzeren of kunststoffen recipiënten.

Het is een giftige stof, die irriterend is voor de huid, de ogen en de ademhalingsweg. Inslikken van ammoniumfluoride veroorzaakt onder meer misselijkheid, braakneigingen, buikpijn en kan dodelijk zijn.

Langdurige of herhaaldelijke blootstelling heeft effecten op de tanden en de beenderen, onder meer algemene osteosclerose (verharding van beenweefsel), verkalking in ligamenten en pezen, en synostose (abnormale verbinding van twee botten door botweefsel).

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]