Antoine de Lonhy

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Antoine de Lonhy (ca. 1446 - ca. 1490) was een Bourgondisch middeleeuws schilder, glazenier en miniaturist.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Antoine de Lonhy werd voor het eerst vernoemd als Antoine de Loigny, wat verwijst als geboorteplek naar twee steden in het departement Saône-et-Loire: Lugny-lès-Charolles of Lugny, nabij Mâcon.

Hij werd eeuwenlang over het hoofd gezien en het is pas tegen het einde van de twintigste eeuw dat hij werd herontdekt. De kunsthistoricus Charles Sterling identificeerde hem in 1987 als de Meester van de Drievuldigheid in Turijn en als de meester van de Heures de Saluces.[1] De historicus François Avril toonde in 1989 aan dat het om de Bourgondiër Antoine de Lonhy ging, bekend in het hertogdom Bourgondië en ook in Toulouse en Barcelona.

De Lonhy reisde veel. Men vindt hem terug in Bourgondië, waar hij in 1446 in dienst was van Nicolas Rolin. Hij werkte in 1449 voor Jean Germain, de bisschop van Chalon-sur-Saône.[2]

Rond 1454 was hij in Toulouse gevestigd. In de kerk van Notre-Dame de la Dalbade realiseerde hij een fresco, die in 1891 werd herontdekt.[3]

Hij werkte toen ook als glazenier. In 1460 sloot hij een contract met de kerk Santa María del Mar in Barcelona voor de uitvoering van een groot rozetvenster.

Hij maakte ook een retabel voor het klooster van de augustijnen in Barcelona.

In de periode 1470-1490 woonde en werkte hij in de gemeente Avigliana, in het bisdom Turijn en het hertogdom Savoye.

Werken[bewerken | brontekst bewerken]

Schilderijen[bewerken | brontekst bewerken]

Retabel van de augustijnen in Domus Dei de Miralles
  • Retabel bij de augustinen van Domus Dei (1461-1462), Musée national d'art de Catalogne in Barcelona.[4]
  • Drievuldigheid van Turijn, Museo civico d'arte antica in Turijn.
  • Piétà en sint Franciscus in de kapel Battagliotti, Galerie Sabauda, Turijn.
  • Pannelen : Bevrijding van Sint Pieter en Val van Simon de Mafiër, parochiehuis van de Collégiale de Saint-Ours in Aosta.
  • Presentatie in de tempel, museum van de Universiteit Bob Jones, Greenville (South Carolina).
  • Het inslapen van de Maagd Maria, privécollectie in Italië.
  • Gedeelte van retabel afkomstig uit de kerk van de dominicanen in Turijn, bestaande uit de panelen Geboorte, Museum Mayer van den Bergh, Antwerpen, Prediking door de heilige Vincent Ferrier en Sint Jan Baptist met een schenkster, privécollectie Zwitserland.
  • Sint Antonius mt een schenkster, privécollectie Zwitserland.
  • Sint Anna met de Maagd en het Kind, Sint-Janskathedraal Turijn.
  • De heilige Augustinus op een troon (verkocht bij Christie's op 29 januari 2014 (lot 147)).[5]
  • Dood van de Maagd Maria, privécollectie van Balbo Bertone, berustend in het Museum voor Oude Kunst in Turijn.

Miniaturen[bewerken | brontekst bewerken]

Kruisiging door Antoine de Lonhy, Nationaal Museum Praag.
  • Gebedenboek voor Besançon, vers 1450, Morgan Library and Museum, New York, M.196.[6]
  • Gebedenboek, veiling Helmut Tenner in Heidelberg op 7 mei 1968 (lot 6).
  • Gebedenboek van Hugues de Clugny, Franse privéverzameling, veiling Sotheby's op 10 december 1980 (lot 103).
  • Mappemonde spirituelle van Jean Germain, bisschop van Nevers, daarna van Chalon-sur-Saône, 1449, Bibliotheek van de Academie in Lyon.
  • Gebedenboek voor Rome, Toulouse, ca. 1457-1460, Stadsbibliotheek Toulouse.
  • Gebedenboek voor de Saluces[7],
  • Gebedenboek voor Rome, 14 miniaturen, Piémont, ca. 1465-1470, Morgan Library and Museum.
  • Gebedenboek, Walters Art Museum.[8]
  • Brevier voor Parijs, privé verzameling.
  • Graduaal, Piémont, Detroit Institute of Arts.
  • Breve Dicendorum compendium, 3 miniaturen Nationale Bibliotheek in Turijn.

Glasramen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Groot rozetvenster op de westelijke zijde van de Santa Maria del Mar in Barcelona.[9]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Clément GARDET, Les Heures d'Aimée de Saluces, vicomtesse de Polignac, et Catherine d'Urfé. Aspects internationaux et évolution dans la peinture dans les États de Savoie au XVe siècle, Gardet éditeur, Annecy, 1985, ISBN 978-2-70490006-0.
  • François AVRIL, Le maître des Heures de Saluces, Antoine de Lonhy, in: Revue de l'Art, 1989.
  • Romano Giovanni PIOT, m2=Piot|prénom2=Christine|titre Sur Antoine de Lonhy en Piémont, in: Revue de l'Art, 1989.
  • Philippe LORENTZ, Une commande du chancelier Nicolas Rolin au peintre Antoine de Lonhy (1446) : la vitrerie du château d'Authumes, in: Bulletin de la Société de l'Histoire de l'art français, 1994.
  • F. QUASIMODO, Antoine de Lonhy, Maestro delle Ore di Saluzzo, in: Dizionario biografico dei miniatori italiani, secoli IX-XVI, Edizioni Sylvestre Bonnard, Milan, 2004, ISBN 88-86842-70-8.
  • Philippe LORENTZ, Une œuvre retrouvée d'Antoine de Lonhy et le séjour à Toulouse du peintre bourguignon, in: Revue de l'art, 2005.
  • Marie BEDEL, Le manuscrit 2881 : un livre d'heures de la bibliothèque d'étude et du patrimoine de Toulouse, maîtrise d'histoire de l'art, Université de Toulouse II, Toulouse, 2005.
  • Frédéric ELSIG, Antoine de Lonhy, Silvana Editoriale, Milan, 2018, ISBN 978-8-83663869-7.
  • François AVRIL, Un nouveau témoignage de l'activité toulousaine d'Antoine de Lonhy, Per Giovanni Romano. Scritti di amici, dans L'Artistica, Cuneo, 2009.
  • Philippe LORENTZ, Antoine de Lonhy, in: Dictionnaire d'histoire de l'art du Moyen Âge occidental, éditions Robert Laffont, Paris, 2009, ISBN 978-2-221-10325-8.
  • Giovanna SARONI, Intorno a un Libro d'Ore di Antoine de Lonhy giovane, in: Studi e notizie. Rivista annuale del Museo Civico d’Arte Antica di Torino, Palazzo Madama, anno I, 2010.
  • Giovanna SARONI, A propos de la découverte de la 'Mise au Tombeau' d'Antoine de Lonhy à Saint-Jean-de-Maurienne, in: Bulletin monumental, 2019, ISBN 978-2-901837-78-7
  • Mireia CASTANO, Frédéric Elsig, Antoine de Lonhy, Bibliothèque d’Humanisme et Renaissance, 81, 2019.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Voetnoten[bewerken | brontekst bewerken]

  1. « Études savoyardes II : le maître de la Trinité de Turin », L'Œil, no 215, p. 21.
  2. Initiale CNRS : Mappemonde spirituelle, manuscrit, Lyon, BM
  3. Abbé Douais, « Fresque de la Dalbade de 1454 », Bulletin de la Société archéologique du Midi de la France, 1891, no 7, p. 109-116 (lire en ligne)
  4. (en) Notice de l'œuvre sur le site du musée
  5. Notice de la vente
  6. Notice de la Morgan
  7. C. Gardet, Les Heures d'Aimée de Saluces, vicomtesse de Polignac, et de Catherine d'Urfé sa fille. Aspects internationaux et évolution dans la peinture des États de Savoie au XVe siècle, Annecy, 1985.
  8. Notice et reproduction sur le site du Walters
  9. J. Ainaud i de Lasarte, J. Villa-Grau, M. A. Escudero i Ribot, Els vitralls medievals de l'esglesia de Santa Maria del Mar à Barcelona (Corpus vitrearum Medii Aevi, Espanya 6, Catalunya 1), Barcelone, 1985.