Heidelberg (Duitsland)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Heidelberg
Stadtkreis in Duitsland Vlag van Duitsland
Vlag van Heidelberg
Wapen van Heidelberg
Heidelberg (Baden-Württemberg)
Heidelberg
Situering
Deelstaat Vlag van de Duitse deelstaat Baden-Württemberg Baden-Württemberg
Landkreis Stadtkreis
Regierungsbezirk Karlsruhe
Coördinaten 49° 25′ NB, 08° 43′ OL
Algemeen
Oppervlakte 108,83 km²
Inwoners
(31-12-2020[1]) 		158.741
(1.459 inw./km²)
Hoogte 114 m
Burgemeester Eckart Würzner (partijloos)
Overig
Postcodes 69115–69126
Netnummers 06221 (en 06202 im Grenzhof)
Kenteken HD
Stadtkreis 14 Stadtteile
Gemeentenr. 08 2 21 000
Website heidelberg.de
Locatie van Heidelberg in Stadtkreis
Kaart van Heidelberg
Foto's
Uitzicht op Heidelberg met de rivier de Neckar en het kasteel Schloss Heidelberg
Uitzicht op Heidelberg met de rivier de Neckar en het kasteel Schloss Heidelberg
Portaal  Portaalicoon   Duitsland

Heidelberg is een Stadtkreis in het noordwesten van de Duitse deelstaat Baden-Württemberg. Op 31-12-2021 telde de stad 159.245 inwoners op een oppervlakte van 108,83 km². Heidelberg ligt overwegend aan de westelijke oever van de rivier de Neckar.

Heidelberg is vooral bekend als universiteitsstad en vanwege het historische centrum van de stad en het daarboven gelegen kasteel Schloss Heidelberg.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Het gebied rond Heidelberg is al zeer lang bewoond. In 1196 werd de stad voor het eerst in officiële documenten genoemd. De Ruprecht-Karls-Universität, die in 1386 gesticht werd, is de oudste universiteit op het grondgebied van het tegenwoordige Duitsland. Vanaf de middeleeuwen tot 1720 was Heidelberg de residentie van de paltsgraaf aan de Rijn, een van de keurvorsten van het Heilige Roomse Rijk.

In 1563 werd de Heidelbergse Catechismus uitgegeven. Anton Praetorius, gereformeerde pastor, publiceerde in 1595 de oudste omschrijving van het Grote Vat van de Wijn in het Heidelbergse kasteel. De stad speelde een belangrijke rol in de eerste fase van de Dertigjarige Oorlog. In 1622 werd de stad veroverd door Johan t'Serclaes van Tilly. Heidelberg werd in 1689 (en opnieuw in 1693) veroverd en verwoest door de Fransen. In 1860 waren Robert Bunsen en Gustav Kirchhoff de grondleggers van de spectraalanalyse. Sinds 1933 is er een militaire begraafplaats.

Heidelberg is de grootste stad van Duitsland die ongeschonden uit de Tweede Wereldoorlog kwam en daardoor nog veel historische bebouwing heeft.

In Heidelberg werd na de Tweede Wereldoorlog een Amerikaanse legerbasis gestationeerd, die plaats bood aan rond 20.000 militairen en medewerkers. Van hieruit werden vanaf Goede Vrijdag 1945 alle Amerikaanse legereenheden in Europa geleid. Nadat in 2009 het Pentagon had besloten de basis op te heffen, was in 2013 deze verlaten. Een nieuwe bestemming voor het 180 hectare grote terrein met bebouwing werd gevonden door het in te richten voor de opvang van migranten in Duitsland. De voormalige Patton-kazerne werd ingericht voor de vestiging van nieuwe bedrijven, startups en pop-upwinkels.[2] De nieuwste plannen zijn om het gebied te herinrichten voor de bouw van woningen met de bijbehorende infrastructuur.[3]

Cultuur[bewerken | brontekst bewerken]

Bezienswaardigheden[bewerken | brontekst bewerken]

Musea[bewerken | brontekst bewerken]

  • Het kasteel Schloss Heidelberg
  • Völkerkundemuseum
  • Deutsches Apotheken-Museum
  • Verpackungsmuseum
  • Prinzhorn-Sammlung
  • Carl Bosch Museum
  • Kurpfälzisches Museum
  • Antikenmuseum und Abguss-Sammlung

Kerken[bewerken | brontekst bewerken]

Overige bezienswaardigheden[bewerken | brontekst bewerken]

  • Oude Brug (Karl-Theodor-Brücke)

Vakantieroutes[bewerken | brontekst bewerken]

Vakantieroutes in Heidelberg: Bergstraße[4], Bertha Benz Memorial Route[5], Burgenstraße (Casteel Route)[6] en Straße der Demokratie[7].

Media[bewerken | brontekst bewerken]

Het plaatselijke dagblad van Heidelberg, de Rhein-Neckar-Zeitung, verschijnt sinds 5 september 1945. Het was na de Tweede Wereldoorlog de derde krant die van de geallieerden een licentie kreeg om te verschijnen. Een van de oprichters was de latere bondspresident Theodor Heuss.

Partnersteden[bewerken | brontekst bewerken]

Montpellier, Frankrijk, sinds 1961
Cambridge, Verenigd Koninkrijk, sinds 1965
Rehovot, Israël, sinds 1983
Simferopol, Oekraïne, sinds 1991
Bautzen, Duitsland (Saksen), sinds 1991
Kumamoto, Japan, sinds 1992

Bekende inwoners van Heidelberg[bewerken | brontekst bewerken]

Geboren[bewerken | brontekst bewerken]

Overleden[bewerken | brontekst bewerken]

Galerij[bewerken | brontekst bewerken]

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

De uitdrukking Mijn naam is Haas, ik weet van niets gaat terug op een voorval in 1855 uit het leven van een student rechten uit Jena, dat plaatsvond te Heidelberg . Deze Victor Hase (1834-1860) had daar een andere student ontmoet, die in een duel iemand had doodgeschoten. Victor hielp deze man aan papieren, om het land uit te komen, door deze zijn studentenkaart uit te lenen. Toen de ander veilig in Frankrijk was aangekomen, gooide hij Victors identiteitsbewijs weg. Dit werd echter teruggevonden en naar Heidelberg opgestuurd. Tijdens het daarop volgende onderzoek zei Victor: "Mein Name ist Hase" (Mijn naam is Haas); dat was dus de waarheid. Daaraan voegde hij toe: "De algemene vragen ontken ik; ik weet van niets". Via de Universiteit van Heidelberg, waar de uitdrukking al gauw een gevleugeld woord was, verspreidde Mijn naam is Haas, ik weet van niets zich via universiteiten doorheen het Duitse en ook Nederlandse taalgebied. Het is tevens een eerste formulering van het zwijgrecht in het strafrecht. Hase promoveerde overigens in 1857 tot doctor in de rechten, ging vrijwillig in militaire dienst, maar werd in 1860 ernstig ziek en overleed.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Heidelberg van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Heidelberg_(Duitsland)&oldid=65015740"