Naar inhoud springen

Argonauta argo

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Joopwiki (overleg | bijdragen) op 19 apr 2020 om 19:54. (Synoniemen)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Argonauta argo
vrouwelijke Argonauta argo
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia
Stam:Mollusca
Klasse:Cephalopoda
Orde:Octopoda
Familie:Argonautidae
Geslacht:Argonauta
Soort
Argonauta argo
Linnaeus, 1758[1]
Synoniemen
  • Argonauta bulleri Kirk, 1886
  • Argonauta compressus Blainville, 1826
  • Argonauta corrugata Humphrey, 1797
  • Argonauta corrugatus Humphrey, 1797
  • Argonauta cygnus Monterosato, 1889
  • Argonauta dispar Conrad, 1854
  • Argonauta ferussaci Monterosato, 1914
  • Argonauta grandiformis Perry, 1811
  • Argonauta haustrum Dillwyn, 1817
  • Argonauta haustrum Wood, 1811
  • Argonauta minor Risso, 1854
  • Argonauta monterosatoi Monterosato, 1914
  • Argonauta monterosatoi Coen, 1915
  • Argonauta naviformis Conrad, 1854
  • Argonauta pacificus Dall, 1871
  • Argonauta papyraceus Röding, 1798
  • Argonauta papyria Conrad, 1854
  • Argonauta papyrius Conrad, 1854
  • Argonauta sebae Monterosato, 1914
  • Argonauta sulcatus Lamarck, 1801
  • Ocythoe antiquorum Leach, 1817
  • Ocythoe argonautae (Cuvier, 1829)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Argonauta argo op Wikispecies Wikispecies
(en) World Register of Marine Species
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Het schippertje of (Argonauta argo) is een inktvis uit het geslacht der argonauten. De soort komt algemeen voor in de tropische en subtropische zeeën.

Met hun grijparmen brengen ze visjes, schaaldieren en wormen naar hun bek. Ze bewegen zich voort door water uit te stuwen.

De vrouwtjes hebben een gladde, halfdoorzichtige schelp die tot 30 centimeter groot wordt en als wieg dient voor de eieren. De inktvis zelf kan er makkelijk uitgehaald worden. De mannetjes zijn veel kleiner, ongeveer 1 centimeter, en hebben geen schelp. Zij hebben een voortplantingsorgaan (hectocotylus) dat bij de paring bij het vrouwtje in een holte wordt ingebracht. Het vrouwtje kan hectocotyli van verschillende mannetjes verzamelen, waarmee ze haar eieren bevrucht. Het is niet geweten of het mannetje een nieuw voortplantingsorgaan kan groeien, maar dit is waarschijnlijk niet het geval.

De soort werd al beschreven door Aristoteles. Hij vermoedde dat de inktvis haar schelp gebruikte als boot en haar tentakels als zeilen of roeispanen. Vrouwtjes komen inderdaad aan de oppervlakte om lucht in de schelp te laten en zo hun drijfvermogen te regelen.

Natuurlijke vijanden zijn dolfijnen, tonijn en zeilvissen. Op de Rode Lijst van IUCN van bedreigde diersoorten staat het schippertje als niet bedreigd.