Arnold I van Loon

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door AGL (overleg | bijdragen) op 16 feb 2019 om 23:25.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Arnold I
-1126
Graaf van Loon
Periode 1078-1126
Voorganger Emmo
Opvolger Arnold II
Vader Emmo van Loon
Moeder Irmgard van Horne/
Swanhilde van Holland
Wapen van Van Loon

Arnold I van Loon (ca. 1050 - ca. 1126) was graaf van Loon.[1]

Biografie

Arnold volgde zijn vader Emmo van Loon op in 1079 of eerder. In 1086 werd hij ook voogd van de Sint-Pieter te Luik. In 1088 bemiddelde Arnold in een conflict over de opvolging van zijn oom Otto II van het graafschap Duras als abt van abdij van Sint-Truiden. Hij hielp de Luikse prins-bisschop Hendrik I van Verdun om diens kandidaat aan de macht te brengen. Hiervoor kreeg hij in 1094 de functie van voogd van Sint-Truiden, voor de bezittingen in het bisdom Metz - ondanks fel verzet van Hendrik I van Limburg.

Arnold nam deel aan de Eerste Kruistocht, in het contingent van Godfried van Bouillon. In 1115 erfde hij van zijn schoonvader de functies van burggraaf van Mainz en graaf van Rieneck. Hij werd ook voogd van het stift St.-Peter & Alexander te Aschaffenburg. In 1119 steunde Arnold de kandidatuur van Frederik van Namen voor de functie van bisschop van Luik, die inderdaad werd gekozen.

Nakomelingen

Arnold huwde omstreeks 1100 Adelheid van Mainz. Zij was de enige dochter van Gerard, burggraaf van Mainz en graaf van Rieneck, en Hedwig van Blieskastel. Zij kregen de volgende kinderen:

Bronnen en referenties

  1. Charles Cawley; FMG, LOWER LOTHARINGIA, NOBILITY (17 december 2014). Geraadpleegd op 11 januari 2015.