Beagle (hond)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Beagle
Hondenras
Beagle
Basisinformatie
Oorsprong Groot-Brittannië
Classificatie FCI: Groep 6 Sectie 1 #161
Zie ook de lijst van FCI-nummers
Lijst van hondenrassen

De beagle is een hondenras. In Groot-Brittannië werd en wordt hij gebruikt voor de jacht op konijnen en hazen. De hond wordt gebruikt om het wild op te jagen zodat de jager erop kan schieten.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De hond is stevig en compact gebouwd. De schofthoogte varieert van 33 tot 41 cm en het gewicht tussen de 11 en 15 kilo. De hond kan zo'n 15 jaar oud worden.

De hond komt voor in de kleuren zwart, tan en wit en 'lemon en white'; de meeste beagles hebben alle drie de kleuren ("tricolor"). Minder komen voor driekleurenschimmel (kleine zwarte plekjes en stipjes in het wit) en blauwschimmel (hetzelfde in blauw). Oudere beagles hebben ook grijze haren.

Naam[bewerken | brontekst bewerken]

De naam Beagle is afkomstig van het woord Beag, Beg of Beigh, wat "klein" betekent in het Keltisch, en werd voor het eerst gebruikt in de regeringstijd van koning Henry VII (tussen 1457 en 1509).

Karakter[bewerken | brontekst bewerken]

De beagle is een jachthond (met name op haas en konijn) met als taak met de neus te jagen in een groep (een meute). Hij is alert (maar niet waakzaam). Beagles hebben een erg eigenwijs karakter. Door sommige mensen wordt deze eigenwijsheid nog weleens verward met een gebrek aan intelligentie, maar dit is zeer zeker niet het geval. Beagles zijn juist uitermate intelligent. De honden zijn in het algemeen zachtaardig, vriendelijk en niet agressief of verlegen. Ze houden van menselijk gezelschap. Ze zijn over het algemeen sociaal naar andere honden.

Beagles hebben voldoende beweging nodig (een volwassen hond zo'n 1,5 uur per dag).

Rasverenigingen[bewerken | brontekst bewerken]

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Beagle op Wikimedia Commons.