Berylliumcarbonaat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Bitbotje (overleg | bijdragen) op 20 nov 2017 om 17:17. (minteken, replaced: ISBN 0123526515 → {{ISBN|0123526515}} (2), -14,85 → −14,85 met AWB)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Berylliumcarbonaat
Algemeen
Molecuulformule BeCO3
IUPAC-naam berylliumcarbonaat
Molmassa 69,021082 g/mol
SMILES
[Be+2].C(=O)([O-])[O-]
InChI
1S/CH2O3.Be/c2-1(3)4;/h(H2,2,3,4);/q;+2/p-2
CAS-nummer 13106-47-3
EG-nummer 236-030-8
PubChem 61577
Wikidata Q2566421
Beschrijving Wit poeder
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
ToxischSchadelijk voor de gezondheid
Gevaar
H-zinnen H301 - H315 - H317 - H319 - H330 - H335 - H350 - H372
EUH-zinnen geen
P-zinnen P201 - P260 - P280 - P284 - P301+P310 - P305+P351+P338
MAC-waarde 0,01 mg/m³
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Smeltpunt 54 °C
Kookpunt (ontleedt) 100 °C
Onoplosbaar in water
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur hexagonaal
Thermodynamische eigenschappen
ΔfHos −14,85 kJ/mol
Cop,m 0,9417 J/mol·K
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Berylliumcarbonaat is het berylliumzout van diwaterstofcarbonaat, met als brutoformule BeCO3. De stof komt voor als een zeer toxisch wit poeder, dat onoplosbaar is in water.

Vormen

Berylliumcarbonaat komt voor onder 3 vormen: een watervrije vorm, een tetrahydraat en een basische vorm. De watervrije vorm is onstabiel en ontleedt gemakkelijk door verhitting. Deze moet onder koolstofdioxide-atmosfeer opgeslagen worden.[1] Het tetrahydraat is eveneens onstabiel. De basische vorm is een gemengd zout, met zowel een carbonaat- als een hydroxide-gedeelte: Be2CO3(OH)2.[2]

Synthese

Berylliumcarbonaat (tetrahydraat) kan bereid worden door reactie van koolstofdioxide met berylliumhydroxide:[3]

Het basisch berylliumcarbonaat kan bereid worden door reactie van berylliumsulfaat met ammoniumcarbonaat.

Eigenschappen

Berylliumcarbonaat ontleedt boven de 100 °C (thermolyse) in berylliumoxide en koolstofdioxide:

Het basisch berylliumcarbonaat moet verhit worden tot boven 200 °C:

Externe links

  • (en) ICSC van berylliumcarbonaat