Beverly Mould

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Beverly Mould
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Zuid-Afrikaanse
Geboorteplaats Ladysmith
Geboortedatum 13 maart 1962
Lengte 1,60 m[1]
Profdebuut 1980
Met pensioen 1986
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 96.335 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 6–14
Titels 0
Hoogste positie 46e (24 december 1984)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1984)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1983)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1984)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1984)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 21–16
Titels 5
Hoogste positie 25e (10 december 1984)[2]
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (1982, 1984)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1985)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1985)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1982)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 0–2
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (1984)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (1984)
Laatst bijgewerkt op: 15 december 2019
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
Positie per einde seizoen:
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1981 [3] 198
1982 [4] 91
1983 [5] 68
1984 [6] 46 [2] 26
1985 [7] 142 [8] 28

Beverly Mould (Ladysmith, 13 maart 1962) is een voormalig tennisspeelster uit Zuid-Afrika. Mould speelt rechtshandig. Zij was actief in het proftennis van 1980 tot en met 1986.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Mould nam in 1980 deel aan de juniorgrandslamtoernooien van Roland Garros en Wimbledon – in Parijs bereikte zij de derde ronde, door onder meer de Zweedse Catarina Lindqvist te verslaan.[9] Zij debuteerde in 1980 bij de volwassenen op het Ladies Plate-kampioenschap, het "troosttoernooi" voor de dames die niet in aanmerking kwamen voor Wimbledon – zij verloor al in de eerste ronde van landgenote Rosalyn Fairbank.[10] In mei 1981 bereikte zij op het WTA-toernooi van Chichester de kwartfinale, door winst op Catherine Suire en Belinda Thompson.[11]

Mould had haar grandslamdebuut in 1982 op het US Open. Zij eindigde dat jaar op de zesde plaats van de Zuid-Afrikaanse nationale ranglijst.[12] In 1983 bereikte zij op Roland Garros de derde ronde, door Raffaella Reggi en Steffi Graf te verslaan. In 1984 bereikte zij ook op het US Open de derde ronde, door Gretchen Rush en Gigi Fernández achter zich te laten.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde. Haar beste resultaat op WTA-toernooien is het bereiken van de kwartfinale, laatstelijk in Newport in augustus 1984.[13] Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 46e plaats, die zij bereikte in december 1984.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Mould behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Internationaal debuteerde zij in 1980 op Wimbledon, samen met landgenote Rene Uys. In mei 1981 stond zij samen met landgenote Liz Gordon in de finale van het ITF-toernooi van Lee-on-Solent (VK) – het Nieuw-Zeelands/Australisch koppel Chris Newton en Brenda Remilton was daar te sterk voor hen.[14] In november 1981 veroverde zij haar eerste titel, op het South African Open in Johannesburg – met landgenote Rene Uys aan haar zijde versloeg zij twee Zuid-Afrikaanse speelsters, Ilana Kloss en Yvonne Vermaak.[15] In mei 1982 won zij het prominente gravel­toernooi in Berlijn, het German Open, samen met Liz Gordon – in de finale versloegen zij het West-Duitse duo Bettina Bunge en Claudia Kohde-Kilsch. Vier maanden later bereikte zij, samen met de Amerikaanse Sheila McInerney, de derde ronde van het US Open waarin zij nu door diezelfde Bunge/Kohde-Kilsch werd geklopt. Op eigen bodem won Mould in april 1984 nog het WTA-toernooi van Johannesburg – samen met landgenote Rosalyn Fairbank versloeg zij in de finale de Amerikaanse dames Sandy Collins en Andrea Leand. In totaal won zij vijf WTA-titels, de laatste in augustus 1984 op het grote Amerikaanse graveltoernooi in Indianapolis, samen met de Amerikaanse Paula Smith. Daarnaast stond zij in de periode 1983–1985 ook nog zesmaal in een WTA-finale die zij verloor.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde (driemaal), laatstelijk op Wimbledon 1985, waar zij met de Amerikaanse Paula Smith als zestiende geplaatst was. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 25e plaats, die zij bereikte in december 1984.

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Met landgenoot Christo van Rensburg nam Mould deel aan Roland Garros 1984 en Wimbledon 1984 – zij verloren in beide gevallen hun openingspartij.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

geen

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1981-11-30 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) WTA Johannesburg[15] hardcourt Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Rene Uys Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Ilana Kloss
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Yvonne Vermaak
6-4, 1-6, 6-3
2. 1982-05-24 Vlag van Duitsland WTA Berlijn gravel Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Elizabeth Gordon Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Bettina Bunge
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Claudia Kohde-Kilsch
6-3, 6-4
3. 1983-02-27 Vlag van Verenigde Staten WTA Ridgewood tapijt (i) Vlag van Australië Elizabeth Sayers Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Rosalyn Fairbank
Vlag van Australië Susan Leo
7-6, 4-6, 7-5
4. 1984-05-06 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) WTA Johannesburg hardcourt (i) Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Rosalyn Fairbank Vlag van Verenigde Staten Sandy Collins
Vlag van Verenigde Staten Andrea Leand
6-1, 6-2
5. 1984-08-11 Vlag van Verenigde Staten WTA Indianapolis gravel Vlag van Verenigde Staten Paula Smith Vlag van Verenigde Staten Elise Burgin
Vlag van Verenigde Staten JoAnne Russell
6-2, 7-5
verloren finales
1. 1983-06-12 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Birmingham gras Vlag van Australië Elizabeth Sayers Vlag van Verenigde Staten Billie Jean King
Vlag van Verenigde Staten Sharon Walsh
2-6, 4-6
2. 1984-02-05 Vlag van Verenigde Staten WTA Indianapolis tapijt (i) Vlag van Australië Elizabeth Sayers Vlag van Brazilië (1968-1992) Cláudia Monteiro
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Yvonne Vermaak
7-6, 4-6, 5-7
3. 1984-04-29 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) WTA Durban hardcourt Vlag van Brazilië (1968-1992) Cláudia Monteiro Vlag van Verenigde Staten Anna-Maria Fernandez
Vlag van Verenigde Staten Mareen Louie
5-7, 7-5, 1-6
4. 1984-08-05 Vlag van Verenigde Staten WTA Newport (VS) gras Vlag van Verenigde Staten Lea Antonoplis Vlag van Verenigde Staten Alycia Moulton
Vlag van Verenigde Staten Paula Smith
5-7, 6-7
5. 1985-09-15 Vlag van Verenigde Staten WTA Salt Lake City hardcourt Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Rosalyn Fairbank Vlag van Sovjet-Unie Svetlana Tsjerneva
Vlag van Sovjet-Unie Larisa Savtsjenko
5-7, 2-6
6. 1985-10-06 Vlag van Verenigde Staten WTA Fort Lauderdale hardcourt Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Rosalyn Fairbank Vlag van Verenigde Staten Gigi Fernández
Vlag van Verenigde Staten Robin White
2-6, 5-7

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]