Catarina Lindqvist

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Catarina Lindqvist
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Zweden Zweedse
Geboorteplaats Kristinehamn, Zweden
Geboortedatum 13 juni 1963
Woonplaats Höllviken, Zweden
Rumson, NJ, VS
Lengte 1,65 m
Gewicht 57 kg
Profdebuut 1983
Met pensioen 1992
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 1.126.665 US dollar
Coach John Lloyd
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 297–207
Titels 6
Hoogste positie 10e (15 april 1985)
Olympische Spelen 3e ronde (1988)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (1987)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 4e ronde (1986)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon halve finale (1989)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (1985–1987)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 105–120
Titels 1
Hoogste positie 29e (11 april 1988)
Olympische Spelen 1e ronde (1992)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1985, 1987)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1985, 1987, 1988, 1990)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1988)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1985)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 4–6
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (1989)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1985, 1987)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1987, 1988)
Laatst bijgewerkt op: 20 augustus 2016
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
Positie per einde seizoen:
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1983 117
1984 18
1985 13
1986 17 58
1987 16 45
1988 42 45
1989 16 54
1990 38 76
1991 46 204
1992 63 105

Anna Caterina (Catarina) Lindqvist (Kristinehamn, 13 juni 1963) is een voormalig tennisspeelster uit Zweden. Zij speelt rechtshandig en heeft een enkelhandige backhand.

Lindqvist was actief in het proftennis van 1983 tot en met 1992, waarin zij overwinningen boekte over onder meer Steffi Graf, Virginia Wade, Pam Shriver, Hana Mandlíková, Wendy Turnbull, Manuela Maleeva, Nathalie Tauziat, Dianne Fromholtz, Helena Suková, Claudia Kohde-Kilsch, Zina Garrison, Kathy Jordan, Jo Durie en Natallja Zverava.[1]

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Lindqvist debuteerde in 1981 op het WTA-toernooi van Brighton. Zij bereikte er de tweede ronde. Zij stond in 1984 voor het eerst in een enkelspelfinale, op het WTA-toernooi van Pennsylvania – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Amerikaanse Beth Herr te verslaan. Later dat jaar, op het WTA-toernooi van Filderstadt, zegevierde zij over de Duitse Steffi Graf om haar tweede titel te grijpen. Door haar winst op het Ginny-toernooi van Hershey/Pennsylvania was Lindqvist gerechtigd tot deelname aan de Ginny Championships, de B-kampioenschappen in die jaren – zij ging met de trofee en US$ 22.000 naar huis.[2] In 1988 vertegen­woor­digde zij Zweden op de Olympische Spelen in Seoel – zij bereikte er de derde ronde. In totaal won zij vijf titels, de laatste in 1991 in Oslo. In 1992 speelde zij nogmaals op de Olympische Spelen, in Barcelona – nu strandde zij in de eerste ronde.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de halve finale, eenmaal op het Australian Open 1987 en andermaal op Wimbledon 1989, beide op gras. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de tiende plaats, die zij bereikte in april 1985.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Lindqvist was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1982 op het ITF-toernooi van Arzachena (Italië), samen met landgenote Berit Björk. Zij stond in 1983 voor het eerst in een finale, op het toernooi van Båstad,[3] samen met landgenote Maria Lindström – zij verloren van het duo Gabriela Dinu en Patrizia Murgo. In 1986 veroverde Lindqvist haar enige dubbelspeltitel, op het toernooi van Båstad,[3] ook nu samen met Lindström, door het Duitse duo Christina Singer en Ellen Walliser te verslaan.

In 1982 speelde Lindqvist voor het eerst op een WTA-toernooi, op het toernooi van Berlijn, samen met landgenote Elisabeth Ekblom. Zij stond in 1987 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Berlijn, samen met de Deense Tine Scheuer-Larsen – zij verloren van het koppel Claudia Kohde-Kilsch en Helena Suková. Lindqvist won nooit een WTA-dubbelspeltitel. In 1992 speelde zij op de Olympische Spelen in Barcelona, samen met Maria Lindström – zij kwamen niet voorbij de eerste ronde.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 29e plaats, die zij bereikte in april 1988.

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 1985–1989 nam Lindqvist enkele malen deel aan het gemengd dubbelspel op de grandslam­toernooien, merendeels met Zweedse partners: Magnus Tideman, Jonas Svensson, Stefan Svensson en Peter Lundgren. Zij kwam nooit verder dan de tweede ronde.

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 1981–1992 maakte Lindqvist deel uit van het Zweedse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 12–18. In die gehele periode speelde het team op het hoogste niveau: Wereldgroep I.

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Op 16 juli 1988 trad Lindqvist in het huwelijk met James William Ryan. Sinds 2009 runt het echtpaar de East Brunswick Racquet Club in de Amerikaanse staat New Jersey.[4] Hun zoon, Joakim Ryan, is een top-amateur hockeyspeler.[1]

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

Finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1984-01-15 Vlag van Verenigde Staten WTA Hershey tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Beth Herr 6-4, 6-0 details
2. 1984-10-21 Vlag van Duitsland WTA Filderstadt hardcourt (i) Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Steffi Graf 6-1, 6-4 details
3. 1985-01-06 Vlag van Verenigde Staten Ginny Championships hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Terry Holladay 6-3, 6-1 details
4. 1986-07-13 Vlag van Zweden WTA Båstad gravel Vlag van Zweden Catrin Jexell 6-2, 6-0 details
5. 1990-04-14 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Australië Elizabeth Smylie 6-3, 6-2 details
6. 1991-02-10 Vlag van Noorwegen WTA Oslo tapijt (i) Vlag van Italië Raffaella Reggi 6-3, 6-0 details
verloren finales
1. 1985-03-10 Vlag van Verenigde Staten WTA Princeton tapijt (i) Vlag van Tsjecho-Slowakije Hana Mandlíková 3-6, 5-7 details
2. 1985-10-20 Vlag van Duitsland WTA Filderstadt hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Pam Shriver 1-6, 5-7 details
3. 1986-10-26 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Brighton tapijt (i) Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Steffi Graf 3-6, 3-6 details
4. 1987-07-12 Vlag van Zweden WTA Båstad gravel Vlag van Italië Sandra Cecchini 4-6, 4-6 details
5. 1989-01-15 Vlag van Australië WTA Sydney hardcourt Vlag van Verenigde Staten Martina Navrátilová 2-6, 4-6 details

Finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1986-07-13 Vlag van Zweden WTA Båstad gravel Vlag van Zweden Maria Lindström Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Christina Singer
Vlag van Frankrijk Ellen Walliser
6-3, 6-2 details
verloren finales
1. 1983-07-15 Vlag van Zweden WTA Båstad gravel Vlag van Zweden Maria Lindström Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Gabriela Dinu
Vlag van Italië Patrizia Murgo
2-6, 6-4, 4-6 details
2. 1987-05-17 Vlag van Duitsland WTA Berlijn gravel Vlag van Denemarken Tine Scheuer-Larsen Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Claudia Kohde-Kilsch
Vlag van Tsjecho-Slowakije Helena Suková
1-6, 2-6 details
3. 1988-02-28 Vlag van Verenigde Staten WTA Oklahoma tapijt (i) Vlag van Denemarken Tine Scheuer-Larsen Vlag van Tsjecho-Slowakije Jana Novotná
Vlag van Frankrijk Catherine Suire
4-6, 4-6 details

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 2R KF g.t. HF 4R KF 2R 2R 17-7
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 2R 2R 4R 2R 1R 1R 1R 1R 7-9
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R 1R KF 4R 1R HF 1R 4R 2R 17-10
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 3R 4R 4R 4R 1R 1R 1R 2R 1R 12-10

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992  w-v 
Vlag van Australië Australian Open KF g.t. KF 3R 2R 1R 1R 7-6
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 2R 2R 2R 1R 4-6
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 3R 2R 1R 1R 4-6
Vlag van Verenigde Staten US Open KF 1R 1R 3R 2R 1R 1R 1R 6-8

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1985 1987 1988 1989  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 1R 0-1
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 2R 2-2
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 2R 1R 2-3
Vlag van Verenigde Staten US Open 0-0

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]