Black Sabbath (film)
| Black Sabbath Il Tre Volti Della Paura (It.) | ||||
|---|---|---|---|---|
| (Filmposter op en.wikipedia.org) | ||||
| Alternatieve titel(s) | The Three Faces of Fear / Drie Aangezichten van de Verschrikking / The Three Faces of Terror / Les trois visages de la peur | |||
| Regie | Mario Bava | |||
| Producent | Lionello Santi Alberto Barsanti | |||
| Scenario | Marcello Fondato Alberto Bevilacqua Mario Bava | |||
| Gebaseerd op | verhalen "The Drop of Water" van Anton Tsjechov "The Telephone" van F.G. Snyder "Sem'ya vurdalaka" van Aleksej Tolstoj "Fear" van Guy de Maupassant | |||
| Voice-over | Boris Karloff | |||
| Hoofdrollen | Boris Karloff Mark Damon Michèle Mercier Susy Andersen Lidia Alfonsi | |||
| Muziek | Roberto Nicolosi | |||
| Montage | Mario Serandrei | |||
| Cinematografie | Ubaldo Terzano Mario Bava | |||
| Productiebedrijf | Galatea Film Emmepi Cinematoprafica Lyre Film | |||
| Distributie | Warner Bros. (Italië) The Rank Organisation (Frankrijk) | |||
| Première | 17 augustus 1963 (Italië)
3 maart 1966 (Nederland) | |||
| Genre | Horror | |||
| Speelduur | 93 minuten | |||
| Taal | Italiaans / Engels | |||
| Land |  Italië Frankrijk Verenigde Staten
| |||
| Budget | £ 205 miljoen | |||
| Opbrengst | £103.5 miljoen £ (Italië) $419.000 (VS) | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| MovieMeter-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel | ||||
| (en) AllMovie-profiel | ||||
| ||||
Black Sabbath (Italiaans: Il Tre Volti Della Paura) is een Italiaanse horror anthologiefilm dat geregisseerd werd door Mario Bava. De film bestaat uit 3 verschillende verhalen die werden verteld door Boris Karloff. De verhalen zijn vrij gebaseerd op verhalen van Anton Chekhov, Aleksei Tolstoy en Guy de Maupassant[1].
Synopsis[bewerken | brontekst bewerken]
Il Telefono (De Telefoon)[bewerken | brontekst bewerken]
Rosy is een model dat wordt lastiggevallen door obscene telefoontjes. Op een avond ontvangt ze een telefoontje van een man die beweert in haar appartement te zijn. Angstig vraagt ze haar vriendin Mary om langs te komen. Wanneer Mary aankomt, ontdekt ze dat Rosy's belager dichterbij is dan ze dacht.
Il Wurdalak (De Wurdulak)[bewerken | brontekst bewerken]
Vladimir is een reiziger die verdwaalt en terechtkomt in een dorp waar een vloek heerst. Er wordt gezegd dat de Wurdalak, een vampierachtige wezen, in het dorp ronddwaalt en mensen vermoordt. Vladimir ontmoet een familie die hun vader, Gorca, zoekt omdat hij nog niet is teruggekeerd van zijn zoektocht naar de Wurdalak. Als hij uiteindelijk terugkeert, is het aan Vladimir om de vloek te verbreken.
La Goccia d'Acqua (De Druppel Water)[bewerken | brontekst bewerken]
Helen is een verpleegster die de laatste verzorgster van een overleden medium is. Terwijl ze zich klaarmaakt om te gaan slapen, hoort ze een druppel water die blijft vallen. Wanneer ze onderzoekt waar het geluid vandaan komt, ontdekt ze dat de medium haar achtervolgt vanuit de dood.
Cast[bewerken | brontekst bewerken]
"Il Telefono" (De Telefoon)[bewerken | brontekst bewerken]
| Acteur | Personage | Nota |
|---|---|---|
| Michèle Mercier | Rosy | |
| Lydia Alfonsi | Mary | |
| Boris Karloff | verteller | Engelse versie |
| Mark Damon | de mysterieuze stem aan de telefoon | onvermeld |
"Il Wurdulak" (De Wurdalak)[bewerken | brontekst bewerken]
| Acteur | Personage |
|---|---|
| Boris Karloff | Gorca |
| Mark Damon | Vladimir Durfe |
| Susy Andersen | Sdenka |
| Massimo Righi | Pietro |
| Glauco Onorato | Ivan |
| Rika Dialina | Marfisa |
| Carla Calò | Giorgio |
| Renato Terra | de oude Radu |
| Vladimir Medar | Targhet |
| Anna Maria Pierangeli | de vrouw van Targhet |
"La Goccia d'Acqua" (De Druppel Water)[bewerken | brontekst bewerken]
| Acteur | Personage |
|---|---|
| Jacqueline Pierreux | Helen Chester |
| Milly Monti | Grace Chester |
| Lydia Alfonsi | de verpleegster |
| Boris Karloff | heer du Jardin |
Invloed en nasleep[bewerken | brontekst bewerken]
.png)
Boris Karloff genoot van zijn tijd met Mario Bava tijdens de opnames van Black Sabbath, en prees zijn werk aan Christopher Lee en Vincent Price, die later met Bava respectievelijk zouden werken aan The Whip and the Body en Dr. Goldfoot and the Girl Bombs. Ook waren er plannen om Bava, Karloff en Lee te herenigen om te werken aan een adaptatie van The Dunwich Horror. Later werden deze plannen gewijzigd nadat bleek dat Dr. Goldfoot and the Girl Bombs flopte. De film werd uiteindelijk gemaakt door Daniel Haller, tevens zonder de betrokkenheid van Karloff en Lee.
De Engelse hardrockband Black Sabbath, die toen nog Earth heette, eigende zich de Engelse naam van de film toe, nadat ze hun bandnaam moesten veranderen. De film speelde namelijk in een lokale cinema tijdens de opnames van hun debuutalbum, en de bandleden waren verbaasd dat mensen geld betaalde om bang te zijn[2].
Roger Avary en Quentin Tarantino werden geïnspireerd door Black Sabbath's verhaalstructuur voor het originele script van Pulp Fiction. De cult klassieker zou ook bestaan uit 3 korte films, geregisseerd door Avary Tarantino en een andere onbekende regisseur. Tarantino beschreef dit idee als "wat ik zou doen met crimi films, wat Mario Bava deed met horror in Black Sabbath[3].
Referenties[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ Black Sabbath (1963) - IMDb. Gearchiveerd op 8 september 2019.
- ↑ (en) Irwin, William (18 september 2012), Black Sabbath and Philosophy: Mastering Reality. Wiley. ISBN 978-1-118-49380-9.
- ↑ (en) Bailey, Jason (11 november 2013), Pulp Fiction: The Complete Story of Quentin Tarantino's Masterpiece. Voyageur Press. ISBN 978-0-7603-4479-8. Gearchiveerd op 4 juni 2023.