Bonferroni-correctie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Bonferroni-correctie (of Bonferroni-procedure) is een statistische methode ter bestrijding van het probleem van kanskapitalisatie. Een belangrijk argument tegen de Bonferroni-correctie is dat het zich alleen richt op het bestrijden van fouten van de eerste soort. Hierdoor daalt het onderscheidingsvermogen β (te) sterk.

Methode[bewerken | brontekst bewerken]

De methode is gebaseerd op het idee dat de onderzoeker hypothesen post-hoc (doorgaans na variantie-analyse) toetst. Om het oorspronkelijke significantieniveau te behouden moet volgens de Bonferroni-correctie het significantieniveau voor hypothesetoetsing met een factor verkleind worden tot .