Brendon Rodney
| Brendon Rodney | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Geboortedatum | 9 april 1992 | |||
| Geboorteplaats | Toronto | |||
| Nationaliteit | Canada | |||
| Lengte | 195 cm | |||
| Gewicht | 80 kg | |||
| Sportieve informatie | ||||
| Discipline | Sprint | |||
| Trainer/coach | Simon Hodnett (club) Glenroy Gilbert (national) | |||
| OS | 2016, 2020 | |||
| Medailles | ||||
| ||||
Brendon Rodney (Toronto, 9 april 1992) is een Canadese sprinter. Als lid van het Canadese estafetteteam voor mannen won hij twee olympische medailles op de 4 × 100 meter estafette en hij werd wereldkampioen op de dit onderdeel in 2022.
Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]
Tijdens zijn eerste wereldkampioenschap atletiek, in 2015, liep Rodney de 4 × 100 meter. In de halve finale wist de estafetteploeg zich als zesde in de finale te plaatsen. Voor de finale werd Rodney ook geselecteerd en de ploeg pakte het brons.
Op weg naar de Olympische Zomerspelen 2016 werd Rodney geselecteerd om aan dit sportevenement deel te nemen. Hij kreeg een startplaats op de 200 meter en was onderdeel van de 4 × 100 meter-estafetteploeg. Het eerste onderdeel waar hij op uitkwam was de 200 meter, in de series werd hij derde, maar het lukte hem niet om zich te plaatsen voor de halve finales en hij moest zijn meerdere erkennen aan Nery Brenes en Churandy Martina, die eerste en tweede in de serie werden. Twee dagen na zijn individuele optreden startte Rodney in de 4 × 100 meter estafette en wist hij zich te plaatsen voor de finale. De Canadese ploeg met onder anderen Akeem Haynes, Aaron Brown en Andre De Grasse pakte het brons in een nieuw Canandees record: 37,64. Dit was de eerste grote medaille voor Rodney.
Een jaar na zijn olympische medaille nam Rodney deel aan de wereldkampioenschappen atletiek 2017 en hij vertegenwoordigde Canada op de 4 × 100 meter en individueel op de 100 meter. Met de estafetteploeg werd er een zesde plaats behaald en op de 100 meter strandde Rodney in de halve finales op de zesde plaats en wist hij zich niet te plaatsten voor de volgende ronde. Op de World Athletics Relays 2017 won hij zijn eerste mondiale overwinning op de 4 × 200 meter voor mannen samen met Gavin Smellie, Andre De Grasse en Aaron Brown.
Hoewel de estafetteploeg de gouden medaille op de 4 × 200 meter tijdens de IAAF World Relays 2019 probeerde te verdedigen, lukte het niet eens om uit de series te komen, waardoor er niet in de finale gestreden kon worden om titelprolonogatie. Het wereldkampioenschappen atletiek 2019 was overgens ook geen succes voor Rodney. Rodney liep op de 200 meter één dertiende tijd in de series en kwalificeerde zich niet verder voor de volgende ronde. Met een teleurstellende finish van de Canadese estafetteploeg lukte het niet om door te gaan naar de finale, ondanks dat de ploeg achtste werd in de halve finales.
Door de coronapandemie werden de Olympische Zomerspelen van 2020 met een jaar uitgesteld. In het jaar 2020 liep Rodney bijna geen wedstrijden. In het jaar daarna tijdens de Canadese atletiektrials werd hij vierde op de 100 meter en kreeg hij hier geen startbewijs voor. Op de 200 meter werd de tweede plaats behaald en dit betekende dat Rodney zich kon opmaken voor zijn tweede Olympische Spelen. Hij werd zesde in de series van de 200 meter en kwam niet verder. Vervolgens won het estafetteteam van Rodney, Aaron Brown, Jerome Blake en Andre De Grasse hun tweede opeenvolgende bronzen medaille op de 4 × 100 m estafette. Op 18 februari 2022 werd Groot-Brittannië zijn zilveren medaille op de 4 × 100 m estafette voor heren ontnomen nadat het van Arbitrage voor de Sport de dopingovertreding van CJ Ujah had bevestigd. Canada werd opgewaardeerd naar zilver.
Op de wereldkampioenschappen atletiek 2022 in Eugene, Oregon werden de vooruitzichten van het Canadese 4 × 100 meter-estafetteteam in twijfel getrokken vanwege de worsteling van ankerloper De Grasse met een COVID-19-infectie kort voor de kampioenschappen. De Canadese ploeg kwalificeerde zich echter voor de finale met de op twee na snelste tijd in de heats, slechts 0,01 seconde langzamer dan de nummer twee. In de finale behaalden de Canadezen een grote overwinning op de favoriete Amerikaanse ploeg om de gouden medaille, geholpen door soepele wapenwisselingen, terwijl de Amerikanen meerdere onhandige pogingen deden, waarmee ze het nationale record verbraken: 37,48. Dit was Canada's derde gouden mediaille op het evenement, de andere waren opeenvolgende overwinningen uit het Donovan Bailey-tijdperk in 1995 en 1997. Het resultaat "verbijsterde" het overwegend Amerikaanse publiek op Hayward Field, alhoewel De Grasse opmerkte: "Er hangen veel Canadese vlaggen en veel fans juichen ons toe."[1][2]
Tijdens de World Athletics Relays 2024 deed Rodney mee aan de 4 × 100 meter mannen. De finale werd behaald en in de finale werd er een zilveren plak veroverd.
Persoonlijke records[bewerken | brontekst bewerken]
- Outdoor
| Onderdeel | Prestatie | Datum | Plaats |
|---|---|---|---|
| 100 m | 10,00 s (+1,6 m/s) | 28 juli 2023 | Langley |
| 150 m | 22,88 s (-0,8 m/s) | 4 september 2018 | Cheb |
| 200 m | 19,96 s (+1,1 m/s) | 10 juli 2016 | Edmonton |
| 400 m | 45,96 s | 1 april 2016 | Gainesville |
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 