Broompentacarbonylrenium(I)

Broompentacarbonylrenium(I)
Structuurformule en molecuulmodel
Molecuulmodel van broompentacarbonylrenium(I)
Algemeen
Molecuulformule	C5BrO5Re Re(CO)5Br
IUPAC-naam	broompentacarbonylrenium(I)
Molmassa	406,16 g/mol
CAS-nummer	14220-21-4
Wikidata	Q2512764
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Gevaar
H-zinnen	H301 - H311 - H315 - H319 - H331 - H335
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P261 - P280 - P301+P310 - P305+P351+P338 - P311
Fysische eigenschappen
Sublimatiepunt	(bij 0,2 mmHg) 85-90 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Broompentacarbonylrenium(I) is een anorganische verbinding van renium. De verbinding wordt veel gebruikt als uitgangsstof voor andere reniumcomplexen.

Synthese

Broompentacarbonylrenium(I) is als carbonylcomplex commercieel beschikbaar. Ook de vorming ervan uit direniumdecacarbonyl en broom is eenvoudig en relatief goedkoop:

${\ce {Re2(CO)10 + Br2 -> 2ReBr(CO)5}}$

De eerste synthese van de verbinding verliep via de reductieve carbonylering van renium(III)bromide:

${\ce {ReBr3 + 5CO + 2Cu -> ReBr(CO)5 + 2CuBr}}$

Koper(I)bromide is in deze synthese een nevenproduct.

Reacties

Broompentacarbonylrenium(I) is een goed uitgangspunt in de bereiding van andere reniumcomplexen. Zo wordt met zink in azijnzuur het reniumhydride ReH(CO)₅ gevormd:

${\ce {ReBr(CO)5 + Zn + CH3COOH -> ReH(CO)5 + CH3COOZnBr}}$

Broompentacarbonylrenium(I) reageert met tetraethylammoniumbromide in diglyme tot [NEt₄]₂[ReBr₃(CO)₃)], een belangrijke tussenstap naar reniumtricarbonyl-verbindingen.

Ook tijdens refluxen in water wordt het omgezet in een reniumtricarbonyl-verbinding:

${\ce {ReBr(CO)5 + 3H2O -> [Re(H2O)3(CO)3]Br + 2CO}}$

Via deze route wordt de vorming van het tetraethylammoniumbromide als bijproduct voorkomen, wat een belangrijk voordeel tijdens syntheses is, omdat het vaak lastig te verwijderen is.

Bronnen, noten en/of referenties