Cafetière
Een cafetière is een glazen pot met een metalen filter waarmee koffie wordt gezet. De naam cafetière is een afkorting van de naam 'cafetière à piston'. Afhankelijk van de plaats is de cafetière ook bekend onder vele andere noemers, waaronder: French Press, press pot, coffee press, coffee plunger.
Koffie gezet in een cafetière heeft een vol karakter, doordat de koffie lang contact heeft met het hete water en het filter kleine deeltjes (waaronder aroma's) van de maling doorlaat.
Oorsprong
De oorsprong van de cafetière is niet geheel duidelijk, al wordt in een legende beschreven dat een Franse boer op één van zijn dagelijkse wandelingen zijn koffie niet goed had gezet. Hij trof daarop een Italiaanse handelaar die onder andere een fijn gaas bij zich had, de Fransman wilde het gaas gebruiken om de koffieprut in zijn 'mislukte' brouwsel naar beneden te drukken. Bij het proberen van het brouwsel waren beide mannen verrast over de goede smaak en zouden samen de vinding geëxploiteerd hebben.
Het eerste patent zover bekend dateert uit 1852, door twee Fransen, Mayer en Delforge.
.jpg)
De Italianen maakten de verfijningen die nodig waren om het metalen filter goed af te laten sluiten, waarbij de Italiaan Bruno Cassol in 1935 het ontwerp maakte wat we vandaag de dag het meest zien zoals bij de cafetières van het Deense merk Bodum[1].
Gebruik
In de pot wordt grofgemalen koffie geplaatst waarop heet (net niet meer kokend) water gegoten. De verhouding is afhankelijk van eigen smaak en de soort koffie. Meestal wordt een mix van Arabica- en Robustabonen gebruikt.
De maling van de koffie heeft tevens invloed op het brouwsel, hoe fijner de maling des te sterker het brouwsel. Bij een fijne maling komen meer koffiedeeltjes in het gefilterde brouwsel, snelfiltermaling is eigenlijk al iets te fijn. Het beste is daarom om zelf de koffie te malen met een ouderwetse handkoffiemolen, aangezien deze zeer gelijkmatige koffiedeeltjes produceert. Elektrische varianten met een mes zijn ongeschikt omdat er geen controle is over de gelijkmatigheid of fijnheid van de maling.
Sommige Pyrex cafetières hadden nylonfilters om fijne deeltjes op te vangen[2]. Een andere gebruikte methode om de kleine deeltjes te vangen is meerdere filters op elkaar stapelen.
De koffie trekt hierop ongeveer 4 à 5 minuten, waarna de plunjer met het deksel geplaatst wordt (A). De plunjer met het metalen filter wordt dan van boven naar beneden door de glazen pot gedrukt (B). Het goed aansluitende filter drukt de gemalen koffie die in het hete water zweeft naar de bodem (C). Boven in de pot zit dan verse, hete koffie die direct uitgeschonken kan worden (D).
De kracht en snelheid waarmee de plunjer naar beneden wordt gedrukt heeft invloed op het aantal deeltjes dat langs de plunjer kan komen.
-
Cafetière na het vullen -
Cafetière na het filteren -
Inschenken van de koffie
Hoog cafestolgehalte
Doordat het metalen filter meer koffiedeeltjes doorlaat blijven ook meer stoffen als cafestol in de koffie die cholesterolverhogend zijn[3]. Koffie gezet in een cafetière heeft een cafestolwaarde van ongeveer 3 mg per kop (150ml) koffie, dit is hoger dan andere vormen van koffiezetten, waarbij espresso 1,5 mg meet en koffie met papieren filter slechts 0,1 mg[4]. Vanwege het cholesterolverhogende effect adviseert het Voedingscentrum om niet meer dan 1 kop cafetièrekoffie per dag te drinken[5].
De meeste onderzoeken gebruiken snelfiltermaling, maling en soort koffie hebben invloed op het cafestolgehalte[6]
Bronnen, noten en/of referenties
|