Carola's parotia
| Carola's parotia IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012) | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Afbeelding door Richard Bowdler Sharpe. | |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Parotia carolae (Meyer, 1894) | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Carola's parotia op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De Carola's parotia (Parotia carolae) is een van de meest kleurrijke soorten uit het geslacht Parotia van de paradijsvogel. Het is een endemische vogelsoort uit Nieuw-Guinea. De vogels is genoemd naar de vrouw van koning Albert I van Saksen, koningin Carola van Wasa.
Kenmerken
De Carola's parotia is een middelgrote (26 cm lang) zwarte paradijsvogel, met opvallend witte sierveren aan de flanken, zes lepelvormige sierveren aan de kop en ook iriserende goudkleurige sierveren op de borst. Op de kop, boven het oog (met witte oogring) een zwarte band en daarboven weer wit. Het vrouwtje is veel doffer en heeft geen opvallende sierveren. Zij is vuilwit, met donkere bandering, van onder en bruin van boven. De iris van beide seksen is wit.
De Berlepsch zesdradige paradijsvogel werd beschouwd als een ondersoort van de Carola's parotia, maar hij verschilt daarvan door een meer bronsgroenkleurig verenkleed, verder heeft de Berlepsch zesdradige paradijsvogel geen oogring.
Verspreiding en leefgebied
De biotoop van deze paradijsvogel wordt gevormd door de regenwouden van het centrale bergland van Papoea en Papoea-Nieuw-Guinea.
De soort telt 5 ondersoorten:
- P. c. carolae: zuidwestelijk Nieuw-Guinea.
- P. c. chalcothorax: het westelijke deel van Centraal-Nieuw-Guinea.
- P. c. clelandiae: centraal en het oostelijke deel van Centraal-Nieuw-Guinea.
- P. c. meeki: van het Maokegebergte tot het Victor Emanuelgebied.
- P. c. chrysenia: de noordelijke helling van het oostelijke deel van Centraal-Nieuw-Guinea.
Status
Plaatselijk is de vogel vrij algemeen en daarom is het geen bedreigde diersoort.[1]
- (en) Beehler, B.M., T.K. Pratt & D.A.Zimmerman 1986. Birds of New Guinea. Princeton University Press. ISBN 0-691-02394-8.